George van Beieren (1455-1503): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
AGL (overleg | bijdragen)
kGeen bewerkingssamenvatting
k WPCleaner v2.03 - Opgelost met WP:CW (Code 064: Link gelijk aan linktekst)
Regel 17:
George was de zoon van hertog [[Lodewijk IX van Beieren|Lodewijk IX van Beieren-Landshut]] en [[Amalia van Saksen]], dochter van keurvorst [[Frederik II van Saksen]]. Hij groeide op in de burcht van Burghausen en in 1468 verhuisde hij naar [[Landshut (stad)|Landshut]]. Het was vanaf dan dat George betrokken werd bij de regeringszaken. Nog voor zijn aantrede als hertog van Beieren-Landshut liet hij het Slot van [[Lauingen]] bouwen.
 
In 1479 volgde hij zijn vader op als hertog van Beieren-Landshut. Wegens een schending van zijn grondgebied stuurde hij in 1485 een sterk leger naar de [[rijksstad]] [[Nördlingen]], die losgeld diende te betalen om niet belegerd te worden. Hij hield zich ook intensief bezig met het verwerven van landerijen in [[Voor-Oostenrijk]]. In 1486 kocht hij van graaf [[Sigismund van Tirol]] voor 52.011 gulden het aan de bisschop van [[Prinsbisdom Augsburg|Augsburg]] verpande [[markgraafschap Burgau]] en de stad [[Günzburg (stad)|Günzburg]]. In 1487 kocht hij samen met hertog [[Albrecht IV van Beieren|Albrecht IV van Beieren]] voor 50.000 gulden het beheer van de verdere landen van het [[graafschap Tirol]], dat ze voor tien jaar mochten behouden. [[Keizer Frederik III (1415-1493)|Keizer Frederik III]] was daar echter ontevreden mee en hij riep de Zwabische Bond in het leven om de expansiestrevingen van beide Wittelsbachers tegen te gaan. In 1489 moest George voor de vredesluiting met Frederik III niet alleen 36.000 gulden betalen, maar ook verzaken aan het markgraafschap Burgau. Op 10 juli 1489 sloot hij ook vrede met de Zwabische Bond en scheidde hij zich van zijn neef Albrecht IV.
 
De kanselier van George was de geleerde [[Friedrich Mauerkircher]], die [[proost (ambt)|proost]] was van [[Altötting (stad)|Altötting]] en later bisschop van [[Prinsbisdom Passau|Passau]] zou worden. Na diens dood in 1485 werd [[Wolfgang Kolberger]] de belangrijkste adviseur van de hertog. Het was met de hulp van Kolberger dat George het [[Romeins recht]] in zijn gebieden doordrukte. In 1491 veranderde hij de door zijn vader ingevoerde landsorde. Omdat het voorheen geldende landsrecht hierdoor grotendeels werd ingetrokken, leidde dit tot ontevredenheid bij de ridderschap. Desondanks voerde hij in 1501 verdere hervormingen in. George was bovendien een belangrijke bondgenoot van [[keizer Maximiliaan I]], die hij bijstond bij diens veldtochten in [[Zwaben (streek)|Zwaben]], het [[Oude Eedgenootschap]], [[Hertogdom Gelre|Gelre]] en [[Koninkrijk Hongarije (1000-1526)|Hongarije]]. Hij liet daarnaast de burcht Burghausen ombouwen tot een vast slot en het Nieuwe Slot van Ingolstadt liet George volledig renoveren.