Versie van 22 apr 2019 21:39 bewerken Sidebart (overleg \| bijdragen) uitgebreid bevestigde gebruikers 31.856 bewerkingen →‎Titan IVB Labels: Bewerking via mobiel Bewerking via mobiele website ← Oudere bewerking		Versie van 2 aug 2020 16:02 bewerken ongedaan maken StrepuBot (overleg \| bijdragen) bots 69.300 bewerkingen k Commonscat linkfix; Nieuwere bewerking →
Regel 5: == Titan IVA == Bij het ontwerpen van de Titan IV is de [[Titan III]] als uitgangsmodel genomen, waarbij diverse verbeteringen en uitbreidingen zijn doorgevoerd. De Titan IVA draagraket bestond uit twee UA1207 [[vastebrandstofmotor]]en die aan weerszijde van de eerste trap zaten. De eerste trap was uitgevoerd met de LR-87-11A motor die [[Aerozine 50]] met [[distikstoftetraoxide]] verbrand. De motor van de tweede trap was de LR-91-11. Deze gebruikte dezelfde brandstoffen. Daarboven konden verschillende derde rakettrappen worden bijgeplaatst zoals de ''[[Centaur (raket)\|Centaur]]'' capsule of de ''Inertial'' om de mogelijkheden van de raket uit te breiden. De neuskegel met ruimte voor de lading had een diameter van 5 meter. In de standaarduitvoering was de totale lengte 62 m. Op [[14 juni]] [[1989]] werd de eerste Titan IVA gelanceerd en later zijn de Titan IVA's regelmatig ingezet voor het lanceren van, veelal militaire, [[kunstmaan\|kunstmanen]]. De laatste Titan IVA werd gelanceerd in augustus 1998. Regel 13: De Titan IVB is was de laatste en tevens grootste onbemande draagraket in gebruik bij de US Air Force. Voor de aandrijving van de eerste en tweede trap werd gebruikgemaakt van dezelfde vloeibarebrandstofmotore als bij de Titan IVA. Deze LR-87-11A en LR-91-11 werkten op brandstof [[Aerozine 50]] en [[oxidator]] [[Distikstoftetraoxide\|stikstoftetraoxide]] in onafhankelijke tanks. Tijdens de lancering zorgden twee vastebrandstofmotoren voor aanvullend vermogen. De eerste Titan IVB werd op [[23 februari]] [[1997]] gelanceerd. Hij was gebaseerd op de Titan III en de Titan IVA. Het belangrijkste verschil tussen de Titan IVA en de Titan IVB was dat de stalen UA1207 side-boosters van ''Chemical Systems Division'' werden vervangen door USRM-boosters die van lichtere composiet materialen waren gemaakt. Deze nieuwe krachtiger vastebrandstofmotoren werden door ''Hercules'' geproduceerd. Er werden 17 Titan IVB’s gelanceerd. Twee vluchten mislukten. In het ''National Museum of the United States Air Force'' in [[Dayton (Ohio)\|Dayton]] ([[Ohio (staat)\|Ohio]]), ligt een overgebleven Titan IVB tentoongesteld. Regel 33: * [http://www.af.mil/information/transcripts/story.asp?storyID=123007147 Titan IVA story] * [https://web.archive.org/web/20111125220230/http://space.au.af.mil/factsheets/titan_ivb.htm Titan IVB factsheet] {{Commonscat}} ~~{{Commons\|Titan (Rocket)}}~~ [[Categorie:Draagraket]]

Titan IV: verschil tussen versies