Depersonalisatie: verschil tussen versies

{{Disclaimer medisch lemma}}

 

De gemoedstoestand komt voor als onderdeel van verschillende [[psychische aandoening]]en, met name [[Depressie (klinisch)|klinische depressie]], bepaalde [[neurose]]n en [[angststoornis]]sen. Als er ook sprake is van [[Waan|wanen]], kan depersonalisatie een teken zijn van [[schizofrenie]]. In het [[Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders|DSM-IV]] is de specifieke [[depersonalisatiestoornis]] ingedeeld bij de [[dissociatieve stoornis]]sen.

 

 

==Behandeling==

Personen die aan depersonalisatie lijden ervaren deze toestand vaak als beangstigend. Depersonalisatie is een natuurlijke reactie van het lichaam om zich tegen bedreigingen van buiten af te beschermen. Depersonalisatie treedt dan ook vaak op na een lange tijd van stress. Het lichaam wil zich afsluiten van de negatieve stimuli van buiten af met het gevolg dat de persoon in een onrealistische toestand terechtkomt. De reden waarom mensen soms voor langere tijden in deze staat blijven hangen is omdat deze staat van onrealisme niet wordt begrepen waardoor men er juist angstiger door wordt, met als gevolg dat de depersonalisatie heftiger wordt.<ref>[http://www.anxietynomore.co.uk/depersonalisation_and_derealisation.html anxietynomore.co.uk]</ref> Depersonalisatie wordt namelijk in stand gehouden door twee elementen: stress en twijfel.<ref>[https://web.archive.org/web/20120530001511/http://www.panicend.com/de.html panicend.com]</ref> Wanneer de achterliggende stress en/of de twijfel over de aard van de aandoening weg wordt genomen, is de kans groot dat de klachten verminderen of verdwijnen. De aandoening begrijpen is de sleutel tot verlossing ervan.

 

 

{{Appendix|1=alles|2=