Oder-Neissegrens: verschil tussen versies

In de [[Bondsrepubliek Duitsland (1949-1990)|Bondsrepubliek Duitsland]], waar zich de meerderheid van de 9negen miljoen vluchtelingen en verdrevenen ([[Vertriebenen]]) vestigde, was de erkenning van de Oder-Neissegrens als de definitieve grens lange tijd onaanvaardbaar. De West-Duitse houding veranderde met het beleid van de ''[[Neue Ostpolitik]]'' van [[Willy Brandt]]. In de jaren zeventig sloot de Bondsrepubliek met de Sovjet-Unie en Polen verdragen waarin de bestaande grens als voorlopig feit werd erkend. Daarom mochten sindsdien de verdreven Duitsers uit de voormalige [[Voormalige gebieden van het Duitse Rijk in het oosten|oostgebieden]] hun geboortegrond weer bezoeken. In Polen gebleven voormalige Duitsers en hun kinderen kregen het recht om te emigreren naar de Bondsrepubliek en in de komendedaaropvolgende decennia zouden anderhalf miljoen daarvan gebruikmaken.