Syllabisch schrift: verschil tussen versies

In een echt syllabisch schrift kan er een grafische gelijkenis zijn tussen tekens die een gemeenschappelijke medeklinker of klinker delen, maar het is niet systematisch of helemaal niet regelmatig. De karakters voor 'ke', 'ka' en 'ko' in Japans [[hiragana]] hebben bijvoorbeeld geen overeenkomst om hun gemeenschappelijke "k"-klank aan te geven (dit zijn: け, か en こ). Vergelijk dit met [[Devanagari]], een abugida, waar de karakters voor 'ke', 'ka' en 'ko' respectievelijk के, का en को zijn, waarbij क hun gemeenschappelijke "k" -geluidklank aangeeft.