Jan Willem van Nouhuys: verschil tussen versies

In 1915 verliet Van Nouhuys de marine en keerde met zijn vrouw en kinderen terug naar Nederland. Door zijn ervaringen en kennis van navigatie en Nieuw-Guinea werd hij in [[Rotterdam]] directeur van het ''Museum voor Land- en Volkenkunde'' (nu: [[Wereldmuseum Rotterdam]]) en het ''Maritiem Museum Prins Hendrik'' (nu: [[Maritiem Museum Rotterdam]]), die in die jaren samen gingen. Deze functie - hij was hierin de opvolger van [[Johannes François Snelleman]], die ook een grote ervaring had als expeditieganger in Nederlands-Indië - vervulde hij tot 1934, tijdens welke hij veel onderzoek en wetenschappelijke publicaties op zijn naam zette. HijZijn werdbelangrijkste inaankoop 1935was opgevolgdde door'Atlas van de antropoloogWereld', [[Gottfriedde Wilhelmwereldkaart Locher|Gottfriedvan W.Gerard Locher]]Mercator in atlasvorm in 1932.

Van Nouhuys werd in 1935 opgevolgd door de antropoloog [[Gottfried Wilhelm Locher|Gottfried W. Locher]]. Na zijn pensionering bleef Van Nouhuys nog vele jaren actief als lid van een aantal genootschappen en commissies, hetgeen hem veel onderscheidingen opleverde. Hij stierf op 93-jarige leeftijd als een gelauwerd man.