Het pittoreske '''Begijnhof van [[Diksmuide]]''' bestaat sinds de 13de[[13e eeuw]] en is één van de drie begijnhoven in [[West-Vlaanderen]] naast [[Brugge]] en [[Kortrijk]]. Bij de aanleg van de versterkingen rond Diksmuide kwam het binnen de omwalling te liggen. De nabije ''Handzamevaart'' stelde de begijntjes in staat de kost te verdienen met het wassen, bleken en bewerken van wol, laken en linnen. Ook zieken verzorgen en [[kantklossen]] behoorden tot hun activiteiten. Onder het Franse bewind werd een deel ingericht tot gendarmekazerne. In 1914 ging ook het Begijnhof ten onder aan het oorlogsgeweld en verdwenen de oorspronkelijke bewoners voorgoed uit het stadsbeeld. Toch werd de site heropgebouwd in de oorspronkelijke stijl. Het begijnhof kreeg een sociale rol, eerst als rusthuis en sinds 1990 wonen er volwassen personen met een verstandelijke handicap.
De binnenkoer geeft ook toegang tot de heropgerichte kapel met een glasraam uitgevoerd in het atelier van A. Mestdagh te Gent, in samenwerking met de ontwerper Harold Van De Perre. Het geheel bestaat uit antiek glas, stuk voor stuk bewerkt met bijschildering om dan gebakken te worden.
