Reductie (scheikunde): verschil tussen versies

 

Een stof die in staat is een andere stof te reduceren wordt een [[reductor]] genoemd. De stof die gereduceerd wordt neemt de elektronen op en is dus de [[oxidator]]. De oxidator wordt gereduceerd, de reductor wordt geoxideerd. Omdat na het opnemen van elektronen deze ook weer afgestaan kunnen worden ontstaat tijdens de reductie uit de oxidator een reductor.

 

De term reductie is eerst gebruikt om de bereiding van [[metaal|metalen]] te beschrijven. Door de [[massa (natuurkunde)|massa]] van het erts te reduceren (oftewel verminderen) werd het metaal verkregen. Na ontwikkeling van de ionentheorie was het ook mogelijk reductie te beschrijven als het verminderen van de lading van de metaalionen. Uiteindelijk heeft reductie een bredere betekenis gekregen: het afstaan van elektronen.