Verdrag van Locarno: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
bron verdragstekst opgenomen
AGL (overleg | bijdragen)
kGeen bewerkingssamenvatting
Regel 1:
[[Afbeelding:Bundesarchiv Bild 183-R03618, Locarno, Gustav Stresemann, Chamberlain, Briand.jpg|thumb|[[Gustav Stresemann]], [[Austen Chamberlain]] en [[Aristide Briand]] tijdens de onderhandelingen]]
 
Het '''Verdrag van Locarno''' is een internationaal [[verdrag]] dat tot stand kwam na de ''conferentieConferentie van Locarno'', die plaatsvond van 5 tot en met 16 oktober 1925, in [[Locarno (stad)|Locarno]] in het neutrale [[Zwitserland]]. Eigenlijk gaat het om het slotprotocol van de conferentie, dat verscheidene afspraken tussen bepaalde landen opneemt of ernaar wijst (daarom ook vaak de ''verdragen van Locarno'' genoemd). De deelnemende landen waren [[Weimarrepubliek|Duitsland]], [[België]], [[Derde Franse Republiek|Frankrijk]], [[Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Ierland|Groot-Brittannië]], [[Koninkrijk Italië (1861-1946)|Italië]], [[Tweede Poolse Republiek|Polen]] en [[Eerste Tsjecho-Slowaakse Republiek|Tsjecho-Slowakije]]. Vooral ging het om de erkenning van grenzen tussen bepaalde landen, die door het [[Vrede van Versailles (1919)|Verdrag van Versailles]] in 1919 waren ontstaan, en de voorbereiding van het toetreden van Duitsland tot de [[Volkenbond]].
 
In tegenstelling tot het Verdrag van Versailles werd het Verdrag van Locarno wél na onderhandelingen met Duitsland getekend. ''Locarno'' was mogelijk geworden doordat in Frankrijk in 1924 de nationalistische regering van [[Raymond Poincaré]] opgevolgd was door een nieuwe, linkse regering, onder leiding van [[Édouard Herriot]] en in Duitsland de regering met minister van Buitenlandse Zaken (1923-1929) [[Gustav Stresemann]] beduidend realistischer tegenover de gevolgen van Versailles stond dan eerdere regeringen.
Regel 9:
 
Het verdrag of de afspraken van Locarno hield het volgende in:<ref>{{pdf}} {{en}} {{fr}} Verenigde Naties [https://treaties.un.org/doc/Publication/UNTS/No%20Volume/Part/I-1292.pdf Treaty of Mutual Guarantee, done at Locarno, October 16, 1925], geraadpleegd op 22 augustus 2019</ref>
* De ondertekenaars garandeerden de grenzen tussen Duitsland en België en tussen Duitsland en Frankrijk van [[1919]]. Dat wil zeggen dat Duitsland de omstreden westgrens van het verdragVerdrag van Versailles erkent, maar ook dat Frankrijk en België niet (zoals in 1923/1924 met de [[Ruhrbezetting]] was gebeurd) Duitsland mochten binnenvallen. Bij een aanval van Frankrijk en België zou Duitsland dus door de (andere) ondertekenaars geholpen worden, namelijk Groot-Brittannië en Italië, en andersom Frankrijk en België bij een Duitse aanval.
* Wel waren delen van het Duitse [[Rijnland (Duitsland)|Rijnland]] toen nog door Franse troepen bezet (uiteindelijk tot 1930, het [[Saargebied (mandaatgebied)|Saargebied]] tot 1935). Het Rijnland moest ook in de toekomst gedemilitariseerd blijven, dat wil zeggen dat Duitsland daar geen soldaten of militaire installaties mocht hebben.
* De oostgrens van Duitsland - met Polen en Tsjecho-Slowakije, waar grote Duitstalige minderheden woonden - bleef omstreden. In tegenstelling tot Frankrijk was Groot-Brittannië niet bereid om de territoriale ''[[Status quo (politiek)|status quo]]'' in Oost-Europa te garanderen. Duitsland moest zich alleen verplichten om geschillen op vreedzame manier te bejegenen.
Regel 31:
{{Appendix}}
 
[[Categorie:Vredesverdrag na de Eerste Wereldoorlog|Locarno]]
[[Categorie:Grensverdrag|Locarno]]
[[Categorie:1925]]
[[Categorie:Verdrag uit 1925|Locarno]]
[[Categorie:Verdrag in de 20e eeuw|Verdrag in de 20e eeuw]]
[[Categorie:Locarno]]
[[Categorie:Geschiedenis van Ticino]]