G-proteïnegekoppelde receptor: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 1:
'''G-proteïnegekoppelde receptoren'''<ref name="Wolter1996">Wolters, E.C. & Groenenwegen, H.J. (1996). ''Neurologie. Structuur, functie en dysfunctie van het zenuwstelsel.'' Houten/Diegem: Bohn Stafleu Van Loghum.</ref> ([[Engels]]: '''G protein-coupled receptor''', '''GPCR''') vormen een [[biologie|biologisch]] belangrijke klasse van metabotrope [[receptor (biochemie)|receptoren]]. Ze spelen een rol in een groot aantal [[signaaltransductie|signaaltransductieprocessen]]. Een belangrijke karakteristiek van GPCR's is, dat ze zeven zogenaamde [[transmembraan]]domeinen hebben. Deze domeinen bestaan uit een [[α-helix]] die de [[celmembraan]] overspant. De GPCRs zijn geclassificeerd in 6 subfamilies:
*Rhodopsin familie (Klasse A), veruit de grootste familie
Regel 7:
*[[Cyclisch AMP]] (klasse E)
*Frizzled familie (Klasse F)
In 1999 ontving [[Marc Parmentier]] de [[Francquiprijs]] voor zijn werk op dit vlak en in 2012 ontvingen [[Robert Lefkowitz]] en [[Brian Kobilka]] de [[Nobelprijs voor de Scheikunde]] voor hun werk aan deze G-eiwit gekoppelde receptoren.<ref>http://www.kennislink.nl/publicaties/nobelprijs-voor-g-eiwit-gekoppelde-receptoren</ref>
| |||