Molen van Lombok: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
aanvulling + categorie
Regel 19:
Oorspronkelijk dateert de molen uit omstreeks 1500. In de [[Franse tijd in Nederland|Franse tijd]] was het een graanmolen met twee koppels stenen en een houten waterrad en was in eigendom van Willem Gilessen. De molen was vervolgens afwisselend in gebruik als houtzagerij en wolspinnerij. In 1850 werden de beide molens op de linker oever aangekocht door de Maastrichtse wapenhandelaar Petrus Stevens die er zijn werkplaats voor het maken van geweerlopen van maakte. Dertig jaar later kwam de werkplaats in het bezit van Eduard Beaumont, een andere wapenfabrikant uit Maastricht, die een florerende geweermakerij aan het Christusstraatje in het [[Boschstraatkwartier]] bezat.
 
Deze molen heet sinds de [[Lombok-expeditieoorlog_1894|'pacificatie' in 1894]] van het thans Indonesische eiland Lombok door het Nederlandse leger, niet onterecht, de molen van Lombok, want door de kogels uit de lopen van de in deze molen gemaakte geweren werd de strijd daar beslecht!
 
De molen bleef tot omstreeks 1960 als waterkorenmolen in bedrijf, daarna was het niet lonend meer om graan met stenen te malen en de molen viel definitief stil. De huidige eigenaars zijn de erven van de laatste molenaar.