Odin (god): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 60:
 
== God van magie en geneeskunde ==
Odin is tegelijk de god van [[Wijsheid (deugd)|wijsheid]] en [[tovenarij]] (kennis en kunde). Hij heeft bijna alles over voor wijsheid. Zozeer zelfs dat hij zijn ene oog in de bron van Mimir had geworpen in ruil voor wijsheid. Hij kreeg initiële diepe wijsheid door zich negen dagen op te hangen aan de wereldboom [[Yggdrasil]]. Door deze vrijwillige dood en de daarop volgende herrijzing (zijn zelf opgelegde [[Inwijding (initiatie)|initiatie]] tot eerste [[sjamaan]]) verkreeg hij grotere wijsheid dan wie ook. De ''[[Gylfaginning]]'' verteld het volgende over hem:<ref name=":0" />
 
*Ódin kon volgens de ''Gylfaginning'' van gedaante veranderen. Dan lag zijn lichaam erbij alsof het dood of ingeslapen was, en onderwijl was hij dan een vogel of viervoetig dier of een vis of een slang, en zo ging hij vliegensvlug naar verre landen om daar zijn zaken of die van anderen te behartigen. Ook kon hij door middel van woorden alleen vuur doven, de zee tot bedaren brengen en de wind laten waaien uit iedere richting die hij maar wilde.
*Ódin had een schip dat ''[[Skíðblaðnir]]'' heette, waarmee hij grote zeeën bevoer; dat schip kon als een doek opgevouwen worden.
*Òdin had het hoofd van Mímír altijd bij zich en dat vertelde hem veel nieuws uit andere werelden. Soms wekte hij doden uit de aarde op of ging onder gehangenen zitten. Daarom werd hij ook wel Heer van de Doden of Heer van de Gehangenen genoemd. Hij bezat twee raven die hij had leren spreken. Ze vlogen de hele wereld door en brachten hem vele berichten. Door dit alles werd hij uitermate wijs. Al deze kunsten onderwees hij in runen en liederen die `toverzangen' heten. Daarom worden de Asen ook wel `[[tovenaar]]s' genoemd.
*Ódin beheerste de kunst die de meeste macht geeft, de `[[seidr]]', en beoefende die zelf ook. Daardoor kon hij het lot van de mensen en de toekomst te weten komen. Ook kon hij dood, ongeluk of ziekte van mensen veroorzaken en hen van hun verstand of kracht beroven en die aan anderen geven. Als dit soort rituelen plaatsvinden, gaat dat met zo veel seksuele uitspattingen gepaard, dat men vond dat mannen zulke rituelen niet zonder schande konden leiden, en daarom werd deze kunst aan priesteressen onderwezen.