Koninkrijk Aksum: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
→‎Islam: Volgens de munten dus Armah. De andere namen zijn buitenlandse Arabische omschrijvingen.
AGL (overleg | bijdragen)
kGeen bewerkingssamenvatting
Regel 46:
Na de 7e eeuw volgt een betrekkelijk snelle afbraak van de welvaart doordat de handelsroutes werden afgesneden, eerst door de Perzen en daarna door de opkomst van de [[islam]] in Arabië. Het rijk werd terugdrongen tot op de westkust van de Rode Zee, waar piraterij aan de orde van de dag was. Er volgde een duistere periode van de 8e tot aan het begin van de 12e eeuw toen er een nieuwe dynastie aan de macht kwam, de Zagwé-dynastie. Hoewel het centrum van de macht dan naar het zuiden verschuift, bleef Aksum een ceremoniële rol spelen als kroningsstad van de Ethiopische koningen. Haar religieuze belang blijft ook nu nog gewaarborgd door de vermeende aanwezigheid van de [[Ark des Verbonds]] in de [[ Kathedraal van onze heilige Maria van Zion|kathedraal van Maria van Zion]].
 
===De kerstening van het Koninkrijk vankoninkrijk Aksum===
De kerstening ving aan nadat de Romeinse keizer [[Constantijn de Grote]] bij het [[edictEdict van Milaan]] in 313 in het rijk vrijheid van godsdienst had doorgevoerd. Daarna liepen de dogmatische onenigheden over de natuur van Jezus Christus zo hoog op dat Constantijn zich genoodzaakt zag een concilie te laten plaatsvinden in [[Concilie van Nicaea I|Nicea]], waar de opvattingen van [[Arius (theoloog)|Arius]], een uit [[Alexandrië]] naar [[Syrië]] gevluchte geleerde, werden veroordeeld. Voor twee Syrische geleerden, Frumentius en Edesius, werd de situatie zo bedreigend dat ze vluchtten. Na een schipbreuk werden ze gevangengenomen en voor de koningin van Aksum geleid. Hij was zo onder de indruk van hun geleerdheid en hun kennis van de Griekse taal, dat hij hen aanstelde als secretaris en [[Thesaurier|thesauriër]] en hun de opvoeding van haar zoon [[Ezana]] toevertrouwde. Zoals de Romeinse schrijver [[Rufinus]] vermeldt, bekeert Ezana, eenmaal koning geworden, zich tot het christendom en laat zich dopen door Frumentius. Dat geschiedt dus nog vóór Constantijn de Grote aan het einde van zijn leven tot deze daad over gaat. Op de Ezana-munten, geslagen na 341, verdwijnen zon en maan om plaats te maken voor het kruisteken.
 
Aan het einde van zijn leven verheft koning Ezana het christendom tot staatsgodsdienst, waarbij de [[maangod]] Mahrem zijn plaats moet afstaan aan de God der christenen. Als de jaartallen kloppen en koning Ezana omstreeks 360 is gestorven, zou Ethiopië na [[Armenië]] de oudste christelijke rijk kunnen zijn, aangezien [[Theodosius I]] van het Romeinse Rijk het christendom pas aan het einde van de 4e eeuw aanvaardt als staatsgodsdienst.