Marcus Antonius Pallas: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 1:
Marcus Antonius Pallas (gestorven 62 na Christus) was een prominente Griekse vrijgelatene en keizerlijke secretaris tijdens het bewind van de Romeinse keizers Claudius en Nero. Zijn jongere broer was Marcus [[Antonius Felix]], een procureur van de provincie [[Judaea]]. Volgens [[Publius Cornelius Tacitus | Tacitus]] stammen Pallas en Felix af van de Griekse koningen van Arcadia.
Pallas was oorspronkelijk een slaaf van [[Antonia Augusta|Antonia]], een dochter van [[Marcus Antonius]] en nicht van keizer [[Augustus (keizer)|Augustus]]. Toen Antonia in 37 stierf, werd hij de cliënt van haar zoon, Claudius, zoals de traditie dicteerde bij de dood van een voormalige meester en beschermheer.
Regel 5:
Als vrijgelatene steeg Pallas tot grote hoogten in de keizerlijke regering. Vanaf het begin van [[Claudius I]] zijn regering was de senaat openlijk vijandig tegenover hem, wat hem dwong de macht te centraliseren. Het dagelijkse bestuur van het rijk was te veel voor één man, dus verdeelde Claudius het onder zijn drie vertrouwde vrijgelatenen. Pallas werd secretaris van de schatkist.
In de tweede helft van het bewind van Claudius koos Pallas ervoor [[Iulia Agrippina minor | Agrippina de Jongere]] te ondersteunen als nieuwe keizerin na de val van keizerin [[Valeria Messalina]]. Tacitus neemt nota van zijn voornemen om de Juliaanse en Claudiaanse families door het huwelijk te herenigen en te voorkomen dat een toekomstige echtgenoot van Agrippina of Agrippina zelf de troon opeist. Maar de oude
Volgens Tacitus hoopte [[Tiberius Claudius Narcissus]], een andere invloedrijke vrijgelatene aan het hof, Agrippina neer te halen door haar vermeende affaire met Pallas te onthullen, die ook de positie van haar zoon [[Nero (keizer) | Nero]] zou hebben ondermijnd. Narcissus had zich verbonden met Britannicus, de belangrijkste concurrent van Nero voor de opvolging.
| |||