Douglas DC-1: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 38:
Gedurende een half jaar maakte het toestel, de ''City of Los Angeles'', meer dan 200 testvluchten. Daarbij bewees het zijn superioriteit ten opzichte van de [[Ford Trimotor]] en Fokker Trimotor, de meest gebruikte passagierstoestellen uit die tijd. Het vloog van de Amerikaanse westkust naar de oostkust in de recordtijd van 13 uur en 5 minuten. De DC-1 presteerde ook beter dan de metalen concurrent, de Boeing 247.
 
TWA accepteerde het toestel voor de seriebestelling met een paar kleine wijzigingen, voornamelijk sterkere motoren en een uitbreiding van de capaciteit van 12 naar 14 passagiers. Er werden 20 exemplaren besteld, later uitgebreid tot 32. Het productiemodel, dat 7080 cm langer was dan het prototype en aan beide kanten een zijraam meer had, kreeg de type-aanduiding [[Douglas DC-2]], zodat er niet meer dan één DC-1 heeft bestaan.
 
Op aandringen van motorenfabrikant [[Pratt & Whitney]] heeft de DC-1 in de herfst van 1933 tijdelijk Hornet-motoren van dat merk gekregen. Ze werden begin 1934 vervangen door Wright Cyclones van het krachtiger type dat ook voor de DC-2 was gekozen, met een vermogen van 710 pk (530 kW) elk.