Manuel I Komnenos: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
AGL (overleg | bijdragen)
kGeen bewerkingssamenvatting
Regel 17:
De nieuwe speler in de Levant is de Zengi dynastie ( [[Zengi]], [[Nur ad-Din]] en [[Saladin]]). Als Johannes II sterft in 1143, test Zengi welk vlees hij in de kuip heeft en verovert het onbeduidend [[Graafschap Edessa]]. Manuel I laat begaan, enkel [[Raymond van Poitiers]], [[Vorstendom Antiochië|vorst van Antiochië]] en de Paus reageren. Sinds de [[Eerste Kruistocht]] heeft er niemand controle over de [[Kruisvaardersstaten]], die meer met zichzelf bezig waren, dan belang te hechten aan het groter geheel. Als [[Paus Eugenius III]] de [[Tweede Kruistocht]] uitroept, vindt hij geen kandidaten. Dankzij het subtiele werk van [[Bernardus van Clairvaux]], zijn [[Lodewijk VII van Frankrijk]] en de Duitse koning [[Koenraad III (Rooms-koning)|Koenraad III]] bereid een pelgrimstocht naar [[Jeruzalem]] te ondernemen.
 
Geleerd uit de plunderingen van de Eerste kruistocht, brengt Manuel I alles in gereedheid voor een vlotte passage door het Byzantijnse Rijk. Als opwarming probeerde Koenraad III [[Konya (stad)|Iconium]], de hoofdstad van het [[Sultanaatsultanaat van Rûm]], te veroveren, maar kreeg een zware nederlaag te verduren (1147).
De tweede kruistocht wordt een fiasco.
 
== Zuid-Italië ==
Manuel I ziet in dat hij volledig afhankelijk is van de [[Maritiememaritieme Republiekenrepublieken]] wat betreft de Middellandse zee, daarom richt hij een nieuwe vloot op.
Als [[Rogier II van Sicilië]] in 1154 sterft, valt hij [[Verovering van Zuid-Italië door de Normandiërs|Zuid-italië]] aan. Samen met [[Keizer Frederik I Barbarossa]] en [[Paus Adrianus IV]] proberen ze [[Willem I van Sicilië]] klein te krijgen. De pausverkiezing van 1159 wijzigt de kaarten. Frederik I kiest de partij voor [[Tegenpaus Victor IV (Octavianus)]] en Willem I kiest voor [[Paus Alexander III]]. Manuel die net een toenadering tot de Westerse kerk zocht, is verplicht af te haken.