Henk van Ommeren (1896-1996): verschil tussen versies

In 1938 vertrok het gezin naar Nederland waar hij zich specialiseerde in de gynaecologie en röntgenologie. Zijn echtgenote verklaarde later dat hij zijn [[buitenvrouw]] uit [[Nickerie (district)|Nickerie]] alvast vooruit had gestuurd en dat bij aankomst in Nederland stond op te wachten. Door de opkomst van het [[nationaalsocialisme]] ging zijn vrouw en de twee kinderen nog voor de Duitse inval in Nederland terug naar Suriname. Zelf bleef hij tijdens de bezetting in Nederland. In november 1945 promoveerde hij in de geneeskunde aan de [[Universiteit Leiden|Rijksuniversiteit Leiden]] op het proefschrift ''De behandeling van den abortus in het Haagsche Gemeente-ziekenhuis gedurende de periode 1920-1943'' waarna hij terugkeerde naar Suriname waar hij als particulier Geneesheer ging werken bij 's Lands Hospitaal. Daarnaast was hij politiek actief. Bij de eerste algemene [[Surinaamse parlementsverkiezingen 1949|verkiezingen van Suriname in mei 1949]] kwam hij voor de [[Nationale Partij Suriname]] (NPS) in de [[Staten van Suriname]].

[[Albert Helman|Lou Lichtveld]], de landsminister van Onderwijs en Volksgezondheid, ontsloeg hem in 1950 bij 's Lands Hospitaal vanwege een meningsverschil over het beleid van het ziekenhuis en al dan niet vermeende onregelmatigheden. Van Ommeren zou er bij de directeur van het ziekenhuis op hebben aangedrongen dat zijn [[buitenvrouw]] binnen het ziekenhuis een leidinggevende functie als verpleegkundige kreeg, wat door de directeur was geweigerd. De [[Hospitaalkwestie]] zoals dit conflict zou gaan heten leidde begin 1951 tot de val van de regering en [[Surinaamse parlementsverkiezingen 1951|nieuwe verkiezingen]] waarbij Van Ommeren werd herkozen.

Begin 1955 werd hij met twee andere NPS-Statenleden ([[Stuart Harry Axwijk|S.H. Axwijk]] en [[R.B.W. Comvalius]]) geroyeerd door die partij waarop hij zich aansloot bij de mede door [[David Findlay]] opgerichte [[Surinaamse Democratische Partij]] (SDP) die bij de [[Surinaamse parlementsverkiezingen 1955|verkiezingen van 1955]] als onderdeel van het Eenheidsfront deelnam. Voor die partijcombinatie keerde hij terug in de Staten en werd hij de Statenvoorzitter. In januari 1957 kwam een einde aan dat voorzitterschap en later dat jaar werd hij uit de fractie van het Eenheidsfront gezet waarop hij als eigen fractie doorging. In [[Surinaamse parlementsverkiezingen 1958|1958 vonden vervroegde verkiezingen]] plaats waarbij hij niet verkozen werd. Hierna was hij nog lang actief als vrouwenarts. In 1974 verleende de [[Anton de Kom Universiteit van Suriname|Universiteit van Suriname]] hem op 77-jarige leeftijd een eredoctoraat in de medische wetenschappen en daarna is hij ook enige tijd van die universiteit de waarnemend president curator geweest. In 1996 overleed hij.