Horigheid: verschil tussen versies

'''Horigheid''' beschrijft een maatschappelijke toestand. In de [[middeleeuwen]], en ook daarvoor en daarna, waren '''horigen''' [[agrariër|boeren]] of 'cijnsboeren' die aan hun land verbonden waren, zonder dit te bezitten, en met bepaalde verplichtingen aan de landbezitter.

== Overzicht ==

De economieën van de Europese middeleeuwen waren georganiseerd rond een hiërarchische indeling van mensen en grondgebieden, die [[Feodalisme|feodaliteit]] wordt genoemd. Binnen het feodale systeem waren de leden van een maatschappij ingedeeld in diverse groepen, die elk (in naam) rechten en plichten ten opzichte van zowel degenen boven hen, als degenen onder hen hadden. Bovenaan de ladder stonden [[adel]] en [[geestelijkheid]]; onderaan de diverse groepen boeren, onder wie de horigen en de [[Lijfeigenschap|lijfeigenen]].

De horigen waren boeren die gebonden waren aan de grond die zij bebouwden en deze niet zonder toestemming mochten verlaten (''glebae adstrictus = '''aan de aardkluit gebonden'{{Bron?||2017|03|20}}). Horigen waren geen [[Eigendom|eigenaar]] van hun grond en gebouwen, de zogenaamde horigenhoeven, maar ze hadden hierover bepaalde gebruiksrechten. In ruil daarvoor hadden ze verplichtingen die konden bestaan uit het afdragen van een deel van de [[oogst]] en het verlenen van [[herendiensten]] (hand-en-spandiensten). Doorgaans was de werkweek van de horige verdeeld in een (groter) deel waarin de horige voor eigen gebruik teelde, en een (kleiner) deel waarin hij voor de heer werkte.