Elektrotechnische verdeelinrichting: verschil tussen versies

[[Bestand:Uitgebreide groepenverdeler.jpg|miniatuur|Moderne (uitgebreide) elektrische verdeelinrichting in een meterkast.]]

De voedingskabel van het [[energiebedrijf]] komt uit in een aansluitkast die in de [[meterkast]] is aangebracht. Hierin zitten een of meer hoofdveiligheden (hoofdzekeringen). Vervolgens gaat de voeding naar de [[kilowattuurmeter]], die het energieverbruik meet. De aansluitkast en de kWh-meter zijn verzegeld en eigendom van de netbeheerder of het meetbedrijf. Van hieruit gaat het verder naar de groepenkast, eventueel via een [[hoofdschakelaar]] (per september 2005 verplicht in nieuwe installaties). Indien er toestellen zijn die [[krachtstroom]] (400  V) nodig hebben, moeten hiervoor aparte aansluitingen worden gemaakt.

De groepen zijn beveiligd met een [[smeltveiligheid]] of [[installatieautomaat]] met een maximale waarde van 16 A. Voorbij deze veiligheden zitten de [[Dubbelpolige schakelaar|tweepolige groepsschakelaars]] waarmee elke [[groep (elektrotechniek)|groep]] spanningsloos gemaakt kan worden. Daarboven zit de aardrail, deze is verbonden met de aardleiding en de aarddraden van de afgaande groepen. Toestellen met een groter vermogen dan 3 kW (zoals een elektrische [[Oven (apparaat)|oven]], [[wasmachine]], [[wasdroger]] of [[boiler]]) dienen elk op een aparte groep te worden aangesloten. Toestellen met een nog groter vermogen – zoals bepaalde fornuizen en (keramische) [[kooktoestel]]len – kunnen worden aangesloten als een [[kookgroep]].

De richtlijnen voor de technische uitvoering van zo een verdeelinrichting zijn Europees bepaald. Ze worden steeds ingewikkelder, mede omdatdoordat een aantal "''stroomverbruikers''" (particulieren) uit milieu-overwegingen nu ook "''stroomproducenten''" worden als hun [[Zonnepaneel|zonnepanelen]] en/of [[windmolen]]s meer energie opwekken dan nodig voor eigen gebruik. De stroom moet dus in twee richtingen worden beveiligd.