Strijd om Tarakan (1945): verschil tussen versies

De landingsstrook was zwaarder beschadigd dan verwacht als gevolg van de bombardementen voorafgaand aan de aanval. Het vliegveld werd pas op 28 juni in gebruik genomen, te laat om te ondersteunen bij de landingen op Labuan, Brunei en Balikpapan. Ook de oliewinningsinstallaties waren zodanig vernietigd dat deze pas na de oorlog weer in gebruik konden worden genomen. De 26e brigade bleef tot 27 december 1945 als bezettingsmacht op Tarakan, waarna de eenheid terugkeerde naar Australië en op januari 1946 in [[Brisbane (hoofdbetekenis)|Brisbane]] werd ontbonden.

Achteraf was de aanval op Tarakan, net zoals de rest van de Borneo-campagne, controversieel omdat er nauwelijks tot geen strategisch voordeel vanuitvan ginguitging. Daartegenover stond een relatief groot verlies in mensenlevens. De verwachting van de inlichtingendiensten dat de landingsstrook snel weer hersteld kon worden, werd als grote fout gezien. Aan de andere kant had men op het moment van aanval niet kunnen voorzien dat Japan zich binnen vier maanden overgaf. Als dat niet was gebeurd hadden Tarakan en Borneo strategische waarde kunnen hebben als springplank voor de bevrijding van de rest van Nederlands-Indië.