Humanisme: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 1:
{{Zie artikel|Zie voor humanisme als hedendaagse levensbeschouwing [[Humanisme (levensbeschouwing)]]. Zie voor de gelijknamige stroming van de 16ezestiende eeuw [[Renaissance-humanisme]].}}
'''Humanisme''' is een filosofische en ethische houding die de waarde van mensen benadrukt, en in het algemeen de voorkeur geeft aan [[kritisch denken]] en [[bewijs]] ([[rationalisme]] en [[empirisme]]) boven acceptatie van [[Dogma (algemeen)|dogma]] of [[bijgeloof]]. De betekenis van de term humanisme is fluctueert volgens de opeenvolgende intellectuele bewegingen die zich ermee hebben geïdentificeerd.<ref>{{aut|Richard Norman|Norman, RichardR.}} (2004) ‘’[https://books.google.com/books?id=rO9e1Dps8v4C ''On Humanism].’’'', Routledge, London.</ref> De term werd bedacht in het begin van de 19<sup>e</sup>negentiende eeuw om te verwijzen naar een onderwijssysteem gebaseerd op de studie van klassieke literatuur ("[[klassiek humanisme"]]). In het algemeen verwijst humanisme echter naar een perspectief dat enig idee van menselijke vrijheid en vooruitgang bevestigt. Het beschouwt mensen als enige verantwoordelijk voor de ontwikkeling van individuen en benadrukt een zorg voor de mens in relatie tot de wereld. <ref>{{aut|Domenic Marbaniang|Marbaniang, DomenicD.}} (2009): [https://www.researchgate.net/publication/330514449_Developing_the_spirit_of_patriotism_and_humanism_in_children_for_peace_and_harmony "'Developing the Spirit of Patriotism and Humanism in Children for Peace and Harmony"'] in {{aut|Jesudason Jeyaraj|Jeyaraj, J.}} (ed.) ''Children At Risk:. Issues and Challenges'', JesudasonChristian JeyarajForum (Ed.),for Bangalore:Child CFCD/ISPCK, 2009Development, p. 474.</ref> In de moderne tijd zijn humanistische bewegingen typisch niet-religieuze bewegingen in lijn met [[secularisme]], en tegenwoordig kan humanisme verwijzen naar een niet-theïstische levenshouding gericht op menselijke keuzevrijheid en die zich richt op wetenschap in plaats van openbaring van een bovennatuurlijke bron om de wereld te begrijpen.<ref>Zie bijvoorbeeld de [http://iheu.org/humanism/the-amsterdam-declaration Verklaring van Amsterdam 2002] uitgegeven door de, International Humanist and Ethical Union, en de </ref><ref>[https://humanism.org.uk/humanism 'Definition of Humanism'] van, [[Humanists UK]].</ref>
 
Het humanisme begon met de intellectuele, literaire en wetenschappelijke beweging van de vijftiende tot de zestiende eeuw, die elke vorm van kennis wilde baseren op de literatuur en cultuur van de [[klassieke oudheid]]. De bekendste humanist uit die tijd is de christen-humanist [[Desiderius Erasmus]]. Het humanisme verving als [[filosofie]] en opvatting van de werkelijkheid, het [[bovennatuurlijk]]e verklaringsmodel van de [[Kerk (instituut)|kerk]] door het concept van de mens als maat van alle dingen. Het betekende het [[Vroegmoderne Tijd|begin van de moderniteit]] en de dominantie van de [[rede]], en het idee dat ieder mens recht had op leven, vrijheid en het nastreven van geluk, niet in een toekomstig beloofd [[paradijs]], maar in het hier en nu, in een zelf vormgegeven werkelijkheid. Oorspronkelijk verstond menwerd onder ''humanisme'' verstaan:
* een teruggrijpen op voornamelijk de [[Griekse oudheid]] als cultuur- en vormingsideaal.
* een [[levensbeschouwing]] die zich niet beroept op een goddelijke [[Openbaring (concept)|openbaring]], maar vertrouwt op het vermogen van de mens om zelf zijn leven zin te geven, zich baserend op [[Westerse wereld|westerse]] universele waarden zoals menselijke waardigheid, mondigheid, vrijheid, [[Tolerantie (maatschappij)|tolerantie]] en verantwoordelijkheid.
 
De wortels van de westerse beschaving worden traditioneel gezocht bij de joods-christelijke traditie, de [[Griekse cultuur]] en de eeuwenlange invloed van het [[Romeinse Rijk]], en van alle drie zijn invloeden in het moderne humanisme merkbaar. Met de opkomst van het [[christendom]] komt de nadruk meer te liggen op de [[universaliteit]] van [[Ethiek|morele waarden]]. Humanisme is afgeleid van het Latijnse woord ''humanus'', menselijk, en een centraal begrip is dan ook ''humanitas'', menselijkheid.
 
De term 'humanist' is ongeveer 500 jaar oud, de verwante woorden 'humanisme' en 'humanistisch' niet meer dan 200 jaar. Toch worden ze — vaak alleen achteraf — gebruikt om een aantal cultuurverschijnselen aan te duiden uit meer dan 2000 jaar westerse geschiedenis.
#Het eerste humanisme is dat van de [[Italiaanse renaissance]]. Er werd enthousiast teruggegrepen op de antieke beschaving. Het is vooral een beoefenen van de ''bonae litterae'' en daarmee [[Geesteswetenschappen|geesteswetenschappelijk]] georiënteerd: zie [[renaissance-humanisme]].<ref>Zie{{aut|Joachim [http://booksDuyndam|Duyndam, J.google.be/books?id=ppI1pEWz3XIC&pg=PA351&lpg=PA351&dq=}}; {{aut|Marcel Poorthuis|Poorthuis, M.FJ.H.+Fresco+Humanisme&source=bl&ots=Ri7PPtiNxD&sig=7mEPGqYFpR8h6QWyXIuzCNiL9aM&hl=nl&ei=hX0KTaH7EseaOquwkIQG&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=2&sqi=2&ved=0CB4Q6AEwAQ#v=onepage&q=M.F}}; {{aut|Theo de Wit|Wit, T.%20Fresco%20Humanisme&f=falseW.A. de}} (2005): ''Humanisme en religie:. controversesControverses, bruggen, perspectieven'', op Google books]Eburon</ref>
#Het assimileren van de Griekse en [[Hellenisering|hellenistische]] cultuur door de Romeinen sedertsinds ongeveer [[150 v.Chr.]] kan men als 'tweede humanisme' beschouwenworden beschouwd.<ref>{{aut|Marcel Franz Fresco|Fresco, M.F.}} Fresco (1991): ''Humanisme in de oudheid' in in {{aut|Paul Cliteur|Cliteur, P.B.}}; {{aut|Wim van Dooren|Dooren, W. van}} ''Geschiedenis (1991)van het humanisme. Hoofdfiguren uit de humanistiche traditie'', Boom</ref>
#het derde humanisme is dat van [[Duitsland]], eerste omstreeks [[1800]], en dan aan het begin van de [[20etwintigste eeuw]]. De oude Grieken werden opnieuw als cultuurdragers gezien en het ''[[Bildung|bildungsideal]]'' beheerste het levensbeschouwelijk denken. De mens diende zich door creatieve verwerking van het antieke erfgoed zo te vormen dat hij zich maximaal kon ontplooien.
#Het moderne 'vierde humanisme' is eveneens een vormingsideaal, dat zelfontplooiing van de mens beoogt. Het onderscheidt zich van de voorgaande vormen doordat het een volledige levensovertuiging wil zijn, vooral in [[Nederland]]. Deze na de [[Tweede Wereldoorlog]] georganiseerde vorm van humanisme grijpt nauwelijks meer terug op de oudheid en wortelt vooral in de 18eachttiende-eeuwse [[Verlichting (stroming)|verlichting]]: zie [[modern humanisme]] en [[Humanistisch Verbond (Nederland)|humanistisch verbond]].
 
Sommigen geven tegenwoordig de voorkeur aan slechts twee soorten van humanisme, waarbij vormen 1, 2 en 3 een cultuurideaal nastreven, terwijl de vierde vorm in de eerste plaats een complete niet-religieuze levensbeschouwing is.<ref>{{aut|Marcel Franz Fresco|Fresco, M.F.}} Fresco(1993): 'Wortels van modern humanisme sedert de Renaissance' in {{aut|Paul Cliteur|Cliteur, P.B.}}; {{aut|Douwe van Houten|Houten, D.J. van}} (red) ''Humanisme. Theorie en praktijk'', (1993).De Tijdstroom</ref>
 
In Nederland vertegenwoordigt [[Human_(omroep)|Human]] het humanisme op radio, televisie en internet. Vroeger was Human onderdeel van [[Humanistisch Verbond (Nederland)|Humanistisch Verbond]], tegenwoordig is Human als zelfstandige ledenomroep onderdeel van de [[Humanistische Alliantie]].
Regel 20:
== Overzicht ==
* [[Renaissance-humanisme]]: een moderne benaming voor een intellectuele stroming in de tijd van de Renaissance, die voor het eerst door Francesco Petrarca op gang werd gebracht en belichaamd
* [[Weimar-humanisme]], een in de 18eachttiende eeuw ontstane vorm van humanistisch denken die het belang van een brede persoonlijke vorming (''("[[Bildung]]")'') benadrukte, met [[Wilhelm von Humboldt]], [[Johann Wolfgang von Goethe|Goethe]] en [[Friedrich von Schiller|Schiller]] als belangrijkste exponenten
* [[Modern humanisme]]: een georganiseerde levensbeschouwing die de mens centraal stelt en uitgaat van de waarde van de mens
* [[Religieus humanisme]]: een integratie van ethische humanistische filosofie met religieuze rituelen en overtuigingen die zich richten op de menselijke behoeften, interesses en vermogens
* [[Seculier humanisme]]: een humanistische stroming die uitgaat van rede, ethiek en rechtvaardigheid
 
===Verwante stromingen===
Ook de volgende bewegingen en stromingen gebruiken de term 'humanisme', de mate van verwantschap met het klassieke humanisme varieert.
* [[Humanistische psychologie]], een school binnen de psychologie met als bekendste vertegenwoordigers Carl Rogers en Abraham Maslow
* [[Nieuw Humanisme]]: een door de Argentijn Mario Rodríguez Cobos ontwikkelde spirituele syncretistische levensbeschouwing
* [[Posthumanisme]]: de studie, het geloof en de promotie van het idee dat de tegenwoordige menselijke vorm gelimiteerd is
* [[Transhumanisme]]: een recente vorm van speculatieve filosofie die probeert om de door de natuur gestelde grenzen van het menselijke bestaan te doorbreken. Hierbij moet vooral door technisch-biologische hulpmiddelen, zo gauw deze beschikbaar komen door de technische vooruitgang, het menselijke lichaam 'verbeterd' en/of veranderd worden door [[genetica|genetische]] en [[cybernetica|cybernetische]] uitbreidingen
* [[Neohumanisme (filosofie)|Neohumanisme]], filosofie van de 20etwintigste-eeuwse Indiase denker Prabhat Rainjan Sarkar
 
{{Appendix|2=