Orde van Sint-Antonius: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
weinig informatieve afbeelding verwijderd; formaat overige afbeeldingen gelijk getrokken
Regel 12:
 
== Bloeitijd en opheffing ==
Om het grondbezit van de orde te beheren en de financiële toestand van de orde zeker te stellen werden [[commanderij]]en ingesteld, zoals in [[Belle (gemeente)|Bailleul]] en [[Maastricht]] ([[Antonietenklooster (Maastricht)|Antonietenklooster Maastricht]]). Om de bloei van deze nuttige broederschappen te bevorderen verleende [[paus Eugenius IV]] in 1441 privileges aan de broeders; zij mochten hun eigen biechtvader aanstellen. De broederschappen omvatten geestelijken en leken, burgers en edelen mannen en vrouwen. De broederschappen droegen als herkenningsteken Sint-Antoniuskruisjes en medaillons met het tau-kruis, vaak met daaronder een bel, aan een keten. Ook werden er kruisen van stof op de kleding aangebracht.
 
De commandeur van het [[Antonietenklooster (Maastricht)|Maastrichtse commandeurAntonietenklooster]], [[Philippus Vaecx]] alias Foxius (commandeur van 1628 tot 1652), plaatste het tau-kruis niet zoals gebruikelijk als een kwartier in zijn wapen maar plaatste het op de [[schildzoom]], zoals afgebeeld op het portret van een antoniet door [[Jan van Eyck]] (of een navolger) dat bekend is als 'de man met de anjer'. Deze onbekend gebleven heer met [[tau-kruis]] en bel ([[Latijn]]: ''tau et tintinnabulum'') werd door Van Eyck rond 1423 geportretteerd, hoewel het bewaard gebleven schilderij een kopie van enkele decennia later is. Er is ook een bronzen figuur, waarschijnlijk [[Albrecht van Beieren (1336-1404)|Albrecht van Beieren]] voorstellend, getooid met de insignia van de Illustere Broederschap van Barbefosse. Het insigne van de leden van de orde van Barbefosse bestond uit "ung coller et pendant à icellui coller une potence et au debout d'icelle une clocquette sonante" wat vertaald kan worden als "een keten en daaraan hangend een galg en daaronder een klinkend klokje". De "coller" bestond uit een gouden of zilveren koord met knopen, gelijk het koord, de [[cordelière]], van monniken en nonnen.
 
Door de [[personele unie]] van de graafschappen [[Henegouwen]] en [[Holland]] geraakte de Orde van Sint-Antonius ook in het [[graafschap Holland]] in bloei. Meerdere graven en gravinnen, waaronder graaf [[Willem VI van Holland]] en [[Jacoba van Beieren]], zijn met de Orde van Sint-Antonius afgebeeld. Voor de edelen in de Bourgondische Nederlanden nam de [[Orde van het Gulden Vlies]] de plaats van de Orde in, de protestantse provincies kenden geen katholieke "Illustere Broederschappen" meer.