Mandarijn (functie): verschil tussen versies

De eerste keer dat het woord in een Nederlandse tekst voortkomt is in 1596. In het ''Itinerarium, ofte Schipvaert naer Oost ofte Portugaels Indien'' van [[Jan Huyghen van Linschoten]] staat de opmerking ''Die MandorynsMandaryns van China welcke het princepael governement hebben''. Het woord mandarijn had overigens in deze periode nog niet specifiek betrekking op alleen China. Het woord werd vooral gebruikt om meer in het algemeen een hoge Aziatische ambtenaar aan te duiden. Pas na enige tijd werd het gebruik van het woord beperkt tot het aanduiden van alleen Chinese bestuursambtenaren. Een Nederlandse tekst uit 1682 meldt ''de naem mandarijn is geen Chineesch woord, maar voortgekomen van de Portugeezen, welcke alle magistraten in China dien naem geven, willende daarmeê soveel seggen, als de Nederlanders met ‘t woord Commandeur''. Daarna werd het ook de naam van de taal die de mandarijnen met elkaar spraken, nu als [[standaardmandarijn]] de officiële spreektaal van zowel de [[Volksrepubliek China]] als [[Taiwan]].