Isabella Piccini: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
→Geïllustreerde boeken: Simboli predicabili |
2 (onbereikbare) link(s) aangepast en 0 gemarkeerd als onbereikbaar) #IABot (v2.0 |
||
Regel 16:
==Leven==
Elisabetta Piccini werd in 1644 geboren als telg van een Venetiaans geslacht van grafisch kunstenaars.<ref>[http://www.enciclopediadelledonne.it/biografie/elisabetta-piccini/ Enciclopediadelledonne.it. Laura Di Fazio: ''Elisabetta Piccini detta suor Isabella Venezia 1644 - Venezia 1734''. Geraadpleegd 3 december 2016]</ref><ref>[http://britishlibrary.typepad.co.uk/european/2013/08/two-italian-seventeenth-century-female-engravers-a-recent-discovery.html British library. Denis Reidy: ''Two Italian seventeenth century female engravers. A recent discovery.'' Geraadpleegd 3 december 2016]</ref><ref>[https://bibliomab.wordpress.com/2014/11/14/suor-isabelle-piccini-femme-graveur-et-nonne/ Bibliomab. Léo Mabmacien: ''Suor Isabelle Piccini, femme graveur et nonne.'' Geraadpleegd 3 december 2016]</ref><ref>[https://web.archive.org/web/20161220215816/http://www.museobiassono.it/Italiano/index.php?page=
Haar vader Jacopo en haar oom Guglielmo graveerden reproducties van schilderijen van [[Titiaan]] en [[Peter Paul Rubens|Rubens]], maar maakten ook illustraties voor drukkers en uitgevers. Ze werd door haar vader in het ambacht opgeleid en toen hij overleed, verzocht ze in 1663 de [[Doge (staatshoofd)|doge]] om het alleenrecht op afdrukken van bepaalde gravures. De Senaat verleende haar dit recht, waarmee ze zelfstandig ondernemer werd. In 1663 trad ze toe tot het [[clarissen]]klooster Santa Croce in Venetië en nam ze de naam van Zuster Isabella ("suor Isabella") aan, waarmee ze haar werk ging signeren. Een veertigjarige carrière als leverancier van prenten aan verschillende uitgevers, zoals Bartoli (Venetië), de Tipografia del Seminario ([[Padua (stad)|Padua]]), Gromi ([[Brescia (stad)|Brescia]]) en de Remondini ([[Bassano]]) begon. Voor 200 ducaten kocht ze jaarlijks haar verplichtingen als non in het klooster af. Ook betaalde ze de bruidsschat voor haar zus Franceschina, die in 1673 intrad in haar klooster maar in 1684 uittrad om te trouwen.
Op 74-jarige leeftijd werd Zuster Isabella in 1718 benoemd tot abdis. Tot 1724 bekleedde ze dit ambt dat haar zwaar viel. Ze overleed in Venetië op 29 april 1734.
==Werk==
Piccini maakte vooral grafiek voor kerkelijke teksten, zoals vaak eenvoudige vrome voorstellingen voor [[missaal|missalen]], gebedenboeken, [[brevier]]en, biografieën van heiligen, maar ook wereldse prenten als allegorieën en illustraties van handboeken over filosofie, paarden en van dichtwerk, bijvoorbeeld de uitgave van Torquato Tasso's ''[[Jeruzalem verlost|Gerusalemme liberata]]'' (1683). De Remondini's, haar favoriete uitgevers, stuurden haar koperplaten en soms ook de afbeeldingen om te graveren, getuige de overgeleverde correspondentie. Ze bracht geen innovaties aan en in de negentiende eeuw werd hard over haar werk geoordeeld door de Italiaanse kunsthistoricus en abt Luigi De Angelis, die haar werk als meer vroom dan kunstzinnig afdeed<ref>De Angelis schreef over Piccini: "cose degnissime della cristiana venerazione, ma nulla ammirabili pell'arte" (''Notizie storiche degli intagliatori'', XIII, 1814, p. 116). [https://web.archive.org/web/20161220215816/http://www.museobiassono.it/Italiano/index.php?page=
==Galerij==
| |||