De armoede van de filosofie: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 1:
'''De armoede van de filosofie''' is een geschrift van de [[Duitsland|Duitse]] [[filosofie|filoof]] en [[economie|econoom]] [[Karl Marx]] uit 1847 dat hij produceerde in zijn [[polemiek]] tegen de [[utopisch socialisme|utopische socialisten]] en met name [[Pierre-Joseph Proudhon]] en de door hem verwoorde opvattingen in zijn geschrift "La philosophie de la misère" (vert. ''De filosofie van de armoede''). Het is een belangrijk geschrift voor de ontstaangeschiedenis van het [[marxisme|marxistisch]] [[communisme]], over het onderwerp van de oorzaken van de maatschappelijke [[ongelijkheid]], een onderwerp dat in de tweede helft van de 18e eeuw reeds door [[Jean-Jacques Rousseau]] was aangesneden.
Marx schreef dit werk in het Frans, met de titel "Misère de la filosofie, Réponse a la filosofie de la misère de M. Proudhon") . Deze titel verwijst naar het in 1846 gepubliceerde werk van Proudhon (volledige Frasnse titel: "Système des contradictions économiques ou la philosophie de la misère" (vert. ''Systeem van economische tegenstellingen of de filosofie van de armoede").
Regel 10:
Met een dialectische volgorde begrijpt Proudhon een rangschikking van economische categorieën (waarmee hij ook "machines" omvat, die Marx als een oneconomische categorie afwijst), met een tegenstelling die uiteindelijk in een [[synthese]] verzoening vindt. Voor Marx is dit noch een werkelijke (Hegeliaanse) dialectiek, noch een bevredigende benadering, omdat in plaats van een verklaring in Proudhons gedachtengang alleen morele waarderingen een rol zouden spelen.
Marx baseert zijn eigen analyse van de tegenstrijdige relaties tussen [[ruilwaarde]] en [[gebruikswaarde]] in het [[kapitalisme]] op de analyse van de econoom [[David Ricardo]].
| |||