Lurelei: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k →Overige cabaretiers en muzikanten: Alfabetische rangschikking aangehouden |
Nieuwe alinea, kopje, interne linken |
||
Regel 2:
| naam = Lurelei
| afbeelding = Lurelei1966.jpg
| onderschrift = Lurelei & Shaffy Chantant, 1966. Staand v.l.n.r.: [[Liesbeth List]]; [[Polo de Haas]]; [[Maria Lindes]]; [[Ruud Bos]]; [[John Lanting]]; [[Loes Hamel]]; [[Kees van Kooten]]; Peter Bark; [[Eric Herfst]]. Zittend v.l.n.r.: [[Wim Ibo]]; [[Jasperina de Jong]]; [[Ramses Shaffy]]
| volledige naam =
| alias =
Regel 29:
| ander portaal = Cabaret
}}
'''Lurelei''' ([[1958]] - [[1968]]) was een toonaangevende satirische cabaretgroep in [[Nederland (hoofdbetekenis)|Nederland]], opgericht door [[Eric Herfst]] en [[Ben Rowold]].
== Geschiedenis ==
In 1958 werd Lurelei opgericht door Eric Herfst en Ben Rowold. Oorspronkelijk had het een mime-achtergrond (Eric Herfst deed de mime-nummers) en aan de overige nummers werkte
In 1967 was de groep over het hoogtepunt heen. De bezoekersaantallen daalden inmiddels ook. Herhaling van thema's dreigde en Guus Vleugel leek minder scherp in zijn teksten te worden. De tijdgeest was aan het veranderen en de inspiratie raakte op. Het laatste programma verscheen, getiteld ''Oud zeer''. Hierin zat slechts een enkele nieuwe tekst. De overige nummers waren een selectie van de bekendste nummers van voorgaande jaren. Het luidde het eind van de groep in. Men wilde iets anders. Jasperina de Jong deed al niet meer mee, zij was inmiddels al begonnen met de musical ''Sweet Charity''. Nadat Lurelei als cabaretgroep gestopt was, werd begonnen aan een nieuw project van Guus Vleugel en Eric Herfst, de tv-serie "[[Rust noch duur]]", uitgezonden in 1969 en 1970 door de KRO, met Jasperina de Jong, Eric Herfst en [[Sylvia de Leur]] in de belangrijkste rollen.
In zijn teksten voor Lurelei gaf Vleugel een verrassende draai die een actueel probleem van een onvermoede kant liet zien. Zijn teksten waren vaak scherp, satirisch maar soms ook ontroerend en gingen veelal over maatschappelijke taboes uit die tijd, zoals prostitutie ("Call girl") en gevoelige onderwerpen als het koningshuis ("Arme ouwe", "De Troonrede") en religie ("[[God is niet dood]]", "In kerkelijk verband"). Ook tijdloze onderwerpen als racisme ("Nieuwe buren") kwamen aan de orde. Sommige teksten leidden tot Kamervragen en geschokte commentaren in kranten. Regelmatig liepen bezoekers de zaal uit. Het door [[Gerard Cox]] ten tonele gebrachte liedje ''Arme Ouwe'' [https://web.archive.org/web/20141022064144/http://www.lambo.nl/sites/lambo.nl/files/art_source_files/cabaret_lurelei_arme_ouwe_1966.pdf Uitgeverij Lambo, tekst Arme Ouwe] uit 1966 ging over een provo die vond dat [[Juliana der Nederlanden|koningin Juliana]] hem zo aan zijn moeder deed denken. Er volgde een [[proces-verbaal]] wegens [[majesteitsschennis]], maar het kwam niet tot vervolging.▼
== Teksten ==
▲In zijn teksten voor Lurelei gaf [[Guus Vleugel]] een verrassende draai die een actueel probleem van een onvermoede kant liet zien. Zijn teksten waren vaak scherp, satirisch maar soms ook ontroerend en gingen veelal over maatschappelijke taboes uit die tijd, zoals prostitutie ("Call girl") en gevoelige onderwerpen als het koningshuis ("Arme ouwe", "De Troonrede") en religie ("[[God is niet dood]]", "In kerkelijk verband"). Ook tijdloze onderwerpen als racisme ("Nieuwe buren") kwamen aan de orde. Sommige teksten leidden tot Kamervragen en geschokte commentaren in kranten. Regelmatig liepen bezoekers de zaal uit. Het door [[Gerard Cox]] ten tonele gebrachte liedje ''Arme Ouwe'' [https://web.archive.org/web/20141022064144/http://www.lambo.nl/sites/lambo.nl/files/art_source_files/cabaret_lurelei_arme_ouwe_1966.pdf Uitgeverij Lambo, tekst Arme Ouwe] uit 1966 ging over een provo die vond dat [[Juliana der Nederlanden|koningin Juliana]] hem zo aan zijn moeder deed denken. Er volgde een [[proces-verbaal]] wegens [[majesteitsschennis]], maar het kwam niet tot vervolging.
==Bezetting==
|