De Pali-canon is opgesteld in de taaltaboek jemek[[Pali (taal)|Pali]], en is voor de eerste keer gereciteerd in de eerste raadsvergadering van de boeddhistische [[Sangha (boeddhisme)|Sangha]] (gemeenschap van [[bhikkhu|monniken]]) in het jaar 543 of 425 voor Christus. Deze vergadering vond plaats kort na het [[Parinibbana|overlijden van de Boeddha]]. Het doel van de vergadering was het vastleggen van de leringen die de Boeddha in de afgelopen 45 jaar gegeven had. In deze vergadering heeft de monnik [[Ananda]] alle toespraken over de [[Dhamma]] (de leer van de Boeddha) gereciteerd. De monnik [[Upali]] reciteerde alle toespraken over de [[vinaya]]: de monastische regels voor boeddhistische monniken.
In het [[Pali (taal)|Pali]] wordt de Pali-canon de ''Tipitaka'' genoemd, wat 'de drie manden' betekent. Tijdens de eerste recitatie waren er echter slechts twee manden:
