Mirre: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Wijzigingen door 37.205.58.146 (Overleg) hersteld tot de laatste versie door Tulp8 |
|||
Regel 36:
Geiten die in de dorre woestijn leven zijn gek op de blaadjes van de ''Commiphora''. Maar ze hadden in de oudheid ook op een andere manier met mirre te maken. Hun huid werd gebruikt om mirre in te persen; de geurende olie bleef zo in de hars aanwezig en kon niet door de huid heen verdampen.
Het verhaal gaat dat [[Nefertete]], de oogverblindende vrouw van de farao [[Echnaton]] (rond 1350 v.Chr.), gasten in het paleis een zalfkegel op het hoofd zette. Dat was een mengsel van dierlijk vet met mirrehars en andere
Een ander verhaal vertelt over de jonge vrouw [[Myrrha]]. Zij wordt in de klassieke literatuur beschreven door de Romeinse dichter [[Ovidius]] (43 v.Chr. tot 17 na Chr.) in zijn [[Metamorfosen (Ovidius)|Metamorfosen]]. Hij schrijft hoe zij verliefd wordt op haar eigen vader en daardoor zo met zichzelf in de knoop raakt, dat ze zelfmoord wil plegen. Maar haar voedster verijdelt dat op het laatste moment. Met een list zorgt ze ervoor dat vader Cinyras beneveld door de wijn in bed belandt, en daar in het donker een onbekende vrouw liefkoost. Dat gaat vele nachten door, totdat zijn nieuwsgierigheid de kop opsteekt en hij uiteindelijk een toorts aansteekt om de vrouw te kunnen zien. Tot zijn schrik kijkt hij recht in de ogen van zijn dochter. Hij rent met getrokken zwaard achter haar aan om haar te vermoorden. Myrrha vlucht de woestijn in en verblijft daar negen maanden, hoogzwanger van haar vader. Ze is zo wanhopig dat ze de goden vraagt om haar niet langer als een mens door het leven te doen gaan. Haar gebed wordt verhoord en ze verandert in een doornige struik die voortaan haar naam zal dragen en zo huilt ze bittere tranen. Die druipen van haar takken in de vorm van kleine glinsterende bolletjes hars. Na vreselijke pijnen, geholpen door de maangodin, scheurt de stam van de struik overlangs open en komt er het mooiste kind uit dat de wereld ooit heeft gekend: [[Adonis (Griekse mythologie)|Adonis]]. Zijn schoonheid heeft hij mede te danken aan de gewoonte om zich met mirre in te zalven en zo mooi is hij dat zelfs de godin van de liefde op hem verliefd wordt. Myrrha kan haar zoon niet vasthouden en ze moet voorgoed afscheid van hem nemen. Vanwege dat verdriet blijft ze altijd bittere tranen wenen.
| |||