Klankinventaris van het Nederlands: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k →‎Tweeklanken: beide krijgt enkel een '-n' als het over personen gaat
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 67:
 
=== Eindklankverscherping ===
De medeklinkers in het Nederlands ondergaan [[Auslautverhärtung|eindklankverscherping]], een proces dat stemhebbende medeklinkers aan het einde van een woord of woorddeel stemloos maakt, waardoor stemhebbendheid daar geen fonemischfonematisch onderscheid meer geeft: de woorden 'wand' en 'want' bijvoorbeeld worden gelijk uitgesproken. In het geval van zelfstandige naamwoorden is aan de meervouden te horen of het woordeinde stemhebbend of stemloos moet worden geschreven (''wanden'' tegenover ''wanten'').
 
Regressieve assimilatie kan dit effect overigens weer ongedaan maken, waardoor de stemloze medeklinker in samenstellingen of door [[sandhi]] toch weer stemhebbend wordt: lee'''sb'''ril met {{IPA|zb}}. Evenwel kan ook progressieve assimilatie optreden, waardoor de stemloosheid van de eindklinker wordt doorgegeven aan de beginklinker van het volgende woord of woorddeel: han'''dv'''at met {{IPA|tf}}. Dit effect kan soms onderscheid geven in uitspraak waar de spelling die niet weergeeft. In we'''gg'''elopen is de uitspraak {{IPA|x}} omdat het woord begint met het onafhankelijke woorddeel ''weg'' met als eindklank {{IPA|x}} (door verscherping), waardoor de {{IPA|ɣ}} van het volgende woord door assimilatie eveneens stemloos wordt. In we'''gg'''etje is de uitspraak echter gewoon {{IPA|ɣ}}, omdat hier geen scheiding van woorddelen is.
Regel 178:
|}
 
Verder komen nog de volgende 'oneigenlijke tweeklanken' voor. Dit zijn in de onderliggende fonemischefonematische structuur eigenlijk eenklanken gevolgd door {{IPA|j}} of {{IPA|ʋ}}, maar zijn in uitspraak samengesmolten zodat ze als tweeklank gerealiseerd worden.
 
{| class="wikitable"