1e Pantserleger: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Armee-Abteilung link ingevoegd |
|||
Regel 55:
==== Uman en Kiëv ====
Na de [[tankslag bij Brody]] hervatte ''Panzergruppe 1'' zijn opmars. De legers van het [[Zuidwestelijke Front (Sovjet-Unie)|Zuidwestelijke Front]] trokken zich terug naar de Stalinlinie, een reeks van onafgewerkte
Generaal von Kleist hergroepeerde zijn eenheden en de pantserdivisies volgden de rechteroever van de [[Dnjepr (rivier)|Dnjepr]]. Op 25 augustus veroverden ze een bruggenhoofd bij [[Dnjepropetrovsk]] en [[Zaporizja]]. De meeste pantserdivisies waren sinds 22 juni 1941 onafgebroken in actie geweest en de voertuigen waren dringend toe aan onderhoud. Om zijn verliezen aan te vullen werd op 26 augustus 1941 het [[Italiaans Expeditiekorps]] aan ''Panzergruppe 1'' toegevoegd. Het CSIR (''Corpo di Spedizione Italiano in Russia'') bestond uit 2 gemotoriseerde divisies en 1 cavaleriedivisies. Het telde 59 000 soldaten, 60 verouderde tanks, 5000 voertuigen en 220 kanonnen. Generaal von Kleist zette hen in om overgebleven weerstandsnesten te vernietigen.
Op 19 juli had [[Adolf Hitler]] beslist dat de opmars naar Moskou werd opgeschort. Eerst moesten de flanken van Legegroep Centrum worden beschermd. ''Panzergruppe 2'' kreeg de opdracht om naar het zuiden te zwenken en samen met ''Panzergruppe 1'' het Zuidwestelijk Front te omsingelen. Op 12 september begon ''Panzergruppe 1'' zijn opmars naar het noorden. Generaal von Kleist trok het 48ste gemotoriseerde korps terug uit het bruggenhoofd bij Dnjepropetrovsk. Zijn andere korpsen, die hun beste voertuigen hadden moeten overdragen aan het 48ste gemotoriseerde korps, bleven in de Dnjepr bocht achter. Het korps ging stroomopwaarts naar bruggenhoofd van [[17e Leger (Wehrmacht)|17de leger]] bij [[Kremenchug]]. De aanval
==== Zee van Azov en Rostov ====
|