Gustaaf IV Adolf van Zweden: verschil tussen versies

Bij zijn meerderjarigheid in 1796 ontsloeg hij de ministers van zijn oom en voerde hij een reactionaire politiek. Uitgangspunt was onder meer een landbouweconomie en een buitenlandse politiek tegen de [[Franse Revolutie]]. Zo werd hij lid van de [[Derde Coalitie]] tegen keizer [[Napoleon Bonaparte|Napoleon I van Frankrijk]]. Zijn campagne ging slecht en [[Zweeds Pommeren]] werd door de Fransen bezet. Toen zijn bondgenoot, Rusland, vrede sloot en een alliantie maakte met Frankrijk in [[Sovjetsk (oblast Kaliningrad)|Tilsit]] ([[Vrede van Tilsit]]) in [[1807]], bleven alleen Zweden, het [[Portugal]] van koningin [[Maria I van Portugal|Maria I]] en het [[Koninkrijk Groot-Brittannië|Groot-Brittannië]] van koning [[George III van het Verenigd Koninkrijk|George III]] nog over als vijanden van Frankrijk. Op [[21 februari]] 1808 vielen de Russische troepen Finland binnen. Finland bestond toen uit Zweedse provincies. De Russen vielen Finland binnen om Zweden te dwingen toe te treden tot Napoleons [[Continentaal stelsel|Continentale stelsel]], een maatregel die alleen gericht was tegen Engeland ([[1806]]-[[1814]]). Niet lang daarna verklaarde ook [[Denemarken-Noorwegen]] de oorlog aan Zweden. Amper een paar maand later was bijna geheel Finland al verloren aan de Russen. Als gevolg van de oorlog werd Zweden gedwongen, tijdens het [[Verdrag van Hamina]], dat werd gesloten op 17 september 1809, het oostelijke deel van Zweden af te staan aan Rusland. Niet lang daarna werd het [[Grootvorstendom Finland]] opgericht. De titel groothertog werd gegeven aan tsaar [[Alexander I van Rusland]].