Hypatia: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
→School: inner circle |
|||
Regel 44:
Hypatia combineerde de gestrengheid van de Alexandrijnse wiskunde met de verfijning van het plotinische en porfirische neoplatonisme en wist de balans ten gunste van de filosofie te verleggen in het meest vooraanstaande centrum van wiskunde en wetenschappelijk onderzoek van het Middellandse Zeegebied. Ze was zowel de laatste wiskundige in de traditie van Pappus als de eerste neoplatonist, die door het Alexandrijnse, intellectuele establishment werd geaccepteerd. Door de nadruk op contemplatie van het goddelijke, was de school gewild onder christenen, zoals haar leerling [[Synesius]] getuigd. Christenen waardeerden het iamblichaanse neoplatonisme niet, wegens de theürgische, heidense praktijken die er werden toegepast om dichterbij het goddelijke te komen.
Filosofen maakten onderscheid tussen studenten, die kwamen luisteren, ''akrotai'' en studenten, die '[[Discipel|discipelen]]' werden, ''zēlotai'' en gezellen in filosofie. De eerste groep kreeg een basistraining en de tweede leerde het meest vooruitstrevende lesmateriaal, dat de leiding kon bieden. Zo was er bij Ammonius Saccas een '[[inner circle]]', waar Plotinus lid van was. Leden van de inner circle namen een eed af om de leringen van hun onderwijzer nooit met buitenstaanders te delen. De vrees bestond dat onwetende mensen geschaad zouden worden als ze de 'leer van hoog niveau' op hun eigen leven zouden toepassen. Haar student Synesius suggereert dat ook Hypatia een inner circle had, waartoe beperkt toegang was. Hij studeerde onder haar van ongeveer 390 tot kort voor 395 en hij behoorde zeker tot de kring van toegewijden die de verst ontwikkelde training kreeg, die Hypatia te bieden had. Van na zijn studietijd zijn 156 brieven bewaard, uit de periode 395 tot aan zijn dood in 413. Daarvan zijn er zeven aan Hypatia geadresseerd en vele anderen aan medeleden van de hechte kring, die zij om zich heen verzamelde.
===Leer===
| |||