Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
iets soepeler geformuleerd
kGeen bewerkingssamenvatting
Regel 17:
 
== Verering ==
Het vereren van relikwieën is terug te voeren op de vroeg-christelijke gewoonte om de [[liturgie]] te vieren boven of nabij het graf van [[martelaar (christendom)|martelaren]], bijvoorbeeld in de [[catacomben]] in [[Rome (stad)|Rome]]. Toen in later tijden op of nabij de graven van martelaren kerken verrezen, ontstond de gewoonte om relikwieën in het [[altaar (religie)|altaar]] te plaatsen. Deze gewoonte bestaat in katholieke kerken nog steeds. Indien een altaar ontwijd is, dan wordt de reliek terug naar de bisschop gezonden.{{Bron?||2016|05|04}} In de geschiedenis werden aan de relieken van heiligen = wonderdadige krachten toegekend. De lichamen van heiligen konden als 'kanaal' van goddelijke macht optreden: in die zin verrichten de heiligen niet ''zelf'' wonderen.
 
Relieken van een heilige worden vaak op de [[naamdag]] van de heilige ter verering aangeboden. In sommige plaatsen komen de gelovigen na de mis naar voren om een [[Theca (reliekhouder)|theca]] met daarin de relikwie te kussen.<ref>Tervoort, p. 125.</ref> In [[Lier (België)|Lier]] (Sint-Gummarus) en [[Brugge]] (Heilig Bloed) vinden processies plaats, gepaard gaande met uitgebreide feestelijkheden. In andere plaatsen, zoals [[Aken (stad)|Aken]], [[Abdij van Kornelimünster|Kornelimünster]], [[Susteren]], [[Maastricht]] en [[Hoei]], worden zevenjaarlijkse [[heiligdomsvaart]]en georganiseerd, vaak teruggaand op eeuwenoude tradities. Gedurende de rest van het jaar worden de relieken bewaard in de sacristie of in een beveiligde bewaarplaats, soms onder de hoede van een [[broederschap]], die zich op de [[devotie]] van deze heilige heeft toegelegd.<br>