Yu de Grote: verschil tussen versies

Zeventien jaar na de aanbeveling stierf Shun. Yu weigerde in eerste instantie de opvolging en wenste dat Shun werd opgevolgd door diens zoon Shangjun (商均). Pas nadat de gemeenschap grote druk op hem had uitgeoefend accepteerde hij toch de troon. Men zag liever een heerser die zijn kwaliteiten als leider had bewezen dan iemand die slechts de zoon van een heerser was. Gedurende zijn regeerperiode werden de laaggelegen gebieden geschikt gemaakt voor de landbouw en de hoger gelegen gebieden ontbost. Hij trok door het gehele land, verdeelde het gebied in negen provincies en bepaalde wat en hoeveel elk deel als heffing moest afstaan. Hij deed dit op basis van de natuurlijke gesteldheid van de provincies. Deze verdelingen en afdrachten staan uitvoerig beschreven in de Shujing als het [[Tribuut van Yu]] (禹貢 Yu gong) [http://www.sacred-texts.com/cfu/sbe03/sbe03013.htm]. Dit document stamt bijna zeker uit de late Zhou-tijd. Volgens de confucianistische traditie heeft Yu de zes aspecten van de natuur (water, vuur, metaal, hout, aarde en gewassen) in harmonie met elkaar gebracht en werd zo ééneen van de ''Drie Volmaakte Koningen'' (三王 san wang).

* Franke, Otto, ''Geschichte des chinesischen Reiches. Eine Darstellung seiner Entstehung, seines Wesens und seiner Entwicklung bis zur neuesten Zeit'', Walter de Gruyter: Berlijn 2001, Band 1 ''Das Altertum und das Werden des konfuzianistischen Staates'', ISBN 3-11-017034-5, p. 65