René Ficq: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 7:
In januari 1973 begon hij zijn carrière bij het [[Openbaar Ministerie (Nederland)|Openbaar Ministerie]] als plaatsvervangend [[officier van justitie]] bij het arrondissementsparket in [[Maastricht]]. Via substituut-officier van justitie (1974) werd hij daar in 1976 arrondissementsofficier van Justitie.
In 1980 volgde zijn benoeming tot [[advocaat-generaal]] bij het gerechtshof in [[Amsterdam]] en in 1986 werd hij hoofdofficier van justitie in [['s-Hertogenbosch]]. Ruim zeven jaar later werd hij benoemd tot [[procureur-generaal]] (PG) bij het gerechtshof in Arnhem.
Na de [[Parlementaire enquêtecommissie opsporingsmethoden]] was de positie van de Amsterdamse procureur-generaal [[Rutger van Randwijck|Van Randwijck]] onhoudbaar geworden. Ficq werd in 1996 diens opvolger maar wel als waarnemend procureur-generaal omdat er al werd gewerkt aan een reorganisatie waarbij procureurs-generaal zich meer zouden gaan specialiseren en minder gebonden zouden zijn aan
Begin 1998 escaleerde de [[Affaire van Sorgdrager en de procureurs-generaal]] waarbij de ''Super-PG'' [[Arthur Docters van Leeuwen]] aan de kant werd gezet. Kort daarop werd Ficq waarnemend voorzitter van het [[College van procureurs-generaal (Nederland)|College van procureurs-generaal]] en daarmee dus de nieuwe ''Super-PG''. In april 1999 volgde [[Joan de Wijkerslooth]] hem op als voorzitter en later dat jaar kwam op Ficqs eigen verzoek een einde aan zijn procureur-generaalschap waarna hij [[rechter|raadsheer]] werd bij het gerechtshof in 's-Hertogenbosch. Hij maakte daarbij dus de niet zo gebruikelijke stap van de staande naar de [[zittende magistratuur]].
| |||