Manon Peyrot: verschil tussen versies

Ze werd geboren in Den Haag en groeide op op [[Java (eiland)|Java]] en [[Belitung (eiland)|Billiton]] waar haar vader als ingenieur werkte. Vanwege de gang naar de middelbare school van haar broer, vertrokken ze samen naar Nederland. Voor haar was vanwege (later onderkende) [[dyslexie]] en heimwee de [[huishoudschool]] weggelegd. Daar had ze geen zin in, zelf ging ze liever in de techniek werken (ze speelde met [[Meccano]]). Toen ook haar ouders naar Nederland kwamen (1939) kon ze gaan leren aan het [[Amsterdams Lyceum]], maar al spoedig werd het gezin opnieuw uitgezonden en eindigde in de [[Verenigde Staten]]. Aldus Peyrot in een interview in het [[NRC Handelsblad]].<ref> [https://www.legacy.com/obituaries/hartfordcourant/obituary.aspx?n=jan-b-peyrot&pid=155340441 Het In memoriam van haar broer Jan B. Peyrot vertelt een ander achtergrondverhaal]</ref> Ze kon bouwkunde gaan studeren aan [[Cornell University]] (1944-1948); ze werd meisje in een mannenwereld; die mannen zagen in haar geen huwelijkspartner. Eenmaal terug in Nederland werkte voor de [[Dienst der Publieke Werken (Amsterdam)|Dienst der Publieke Werken]] (1953-1983), waar ze veelal scholen en postkantoren ontwierp in de Westelijke tuinsteden. Ze was aangesloten bij de [[Branchevereniging Nederlandse Architectenbureaus]].