Schiermonnikoog: verschil tussen versies

Schiermonnikoog werd gedurende de [[Tweede Wereldoorlog]] door de [[Duitsland|Duitsers]] bezet. Zij bouwden ten noordoosten van het dorp een [[radar]]post ("Schleidorp") en legden een [[smalspoor]]lijn aan voor het transport van per schip aangevoerd bouwmateriaal. Toen in april 1945 de provincie [[Groningen (provincie)|Groningen]] werd bevrijd door de [[Canada|Canadezen]], vluchtte een groep van ongeveer 120 SS'ers naar het eiland, waar nog steeds een Duits garnizoen aanwezig was. Op 11 juni werden de laatste 600 man Duitse troepen op Schiermonnikoog door de Canadezen afgevoerd. Het eiland werd op 27 december 1945 door de Nederlandse staat [[confiscatie|geconfisqueerd]], omdat het als vijandelijk vermogen werd beschouwd. Graaf Bechtold Eugen von Bernstorff kon het goed vinden met de eilanders, maar kon desondanks niet voorkomen dat het eiland van hem zou worden afgenomen. Na de Tweede Wereldoorlog eiste de Nederlandse regering via een noodwet alle bezittingen op van de Duitsers, NSB'ers en landverraders, en dus ook Schiermonnikoog. Ook in Duitsland werden grote delen van zijn bezit door de Russen afgenomen. Vanaf 1951 probeerde de graaf Schiermonnikoog terug te krijgen. Toen dat mislukte eiste hij een schadevergoeding van de Duitse staat. Bijna veertig jaar na de confiscatie kreeg hij in 1983 een vergoeding van 80&nbspdhjsjkfjkalk;000 [[Duitse mark]]enbsdwsfhuts.