Groot (munt): verschil tussen versies

De '''groot''' ([[Engels]]: ''Groat'', [[Italiaans (taal)|Italiaans]]: ''Grosso)'' was oorspronkelijk een [[Republiek Venetië|Venetiaanse]] [[munt (betaalmiddel)|munt]] (ca. 1200). Door de transcontinentale handel raakte de groot ook in [[Frankrijk]] en [[Vlaanderen]] in gebruik. De originele Franse groot werd in de [[13e eeuw]] voor het eerst geslagen en had een waarde van 12 zwarte [[Tournooise]]n, ook wel [[livre|Tournooise livre]] genoemd. Oorspronkelijk grote Tournooise genoemd, kregen deze munten al snel de naam groot. In Duitstalig gebieden werden ze Groschen genoemd.

 

In de [[14e eeuw]] begon men de munt ook in [[Graafschap Vlaanderen|Vlaanderen]] te slaan. De munt verspreidde zich snel en werd in Noordwest-Europa een van de standaardmunten. Een munt ter waarde van twee groten duikt er op onder [[Filips de Stoute]] (1384-1404), de dubbelgroot of specifiek voor Vlaanderen de [[botdrager]]. In de [[15e eeuw]] wordt in de Nederlanden een munthervorming doorgevoerd. De waarde van de dubbelgroot wordt vastgesteld op een twintigste deel van een Rijnlandgulden. In [[1496]] wordt de laatste enkelgroot geslagen. Rond deze periode komt ook een nieuwe benaming in omloop voor de dubbelgroot, de (Brabantse) [[stuiver]].