Slag om de Ardennen: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Link naar doorverwijspagina gerepareerd (Donald Duck naar Donald Duck (personage)), met behulp van pop-ups
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 20:
De '''Slag om de Ardennen''', ook wel '''Ardennenoffensief''', was het laatste grote offensief van de Duitse [[Wehrmacht]] aan het westfront in de [[Tweede Wereldoorlog]]. De slag vond plaats van [[16 december]] [[1944]]<ref name="Ardennen Offensief 62" /> tot [[25 januari]] [[1945]] en werd gewonnen door de [[Geallieerden (Tweede Wereldoorlog)|geallieerden]]. In de Engelstalige wereld staat deze strijd bekend onder de naam ''Battle of the Bulge'', omdat de frontlijn de vorm had van een uitstulping of zak.
 
In de zomer van 1944 had Duitsland vernietigende nederlagen geleden waarin een belangrijk deel van het Duitse leger verloren gegaan was. Daarna waren de fronten echter tijdelijk gestabiliseerd zodat weer een pantserreserve kon worden opgebouwd. [[Adolf Hitler]] wilde nu die tanks met zijn laatste reserves aan manschappen inzetten voor een groot tegenoffensief waarmee hij de oorlogstrijd alsnog in zijn voordeel hoopte te beslechten. Zo'n beslissing kon alleen in het westen vallen want aan het [[Oostfront (Tweede Wereldoorlog)|oostfront]] zou de diepte van de [[Sovjet-Unie]] iedere aanval moeiteloos opvangen. In het westen leek het echter mogelijk [[Antwerpen (stad)|Antwerpen]] te heroveren, de enige grote haven waarmee de geallieerden voorraden konden aanvoeren. Twee pantserlegers van de [[Waffen-SS]] moesten binnen zes dagen bij verrassing door de zwak door de Amerikanen bezette Ardennen heenbreken, de Maas overschrijden en Antwerpen bereiken. Daarmee zou meteen het Britse leger omsingeld worden zodat het kon worden vernietigd, een wellicht fatale slag voor de oorlogsinspanning van de westelijke geallieerden.
 
Op 16 december ging het offensief van gang. Slecht weer bood de Duitse troepen dekking tegen de oppermachtige geallieerde luchtmacht. Het maakte echter ook de wegen van de Ardennen vrijwel onbegaanbaar. Het noordelijke 6e SS-Pantserleger wist wel door te breken en een dertigtal kilometers op te rukken maar lukte het niet het doorbraakpunt naar het noorden te verbreden doordat de Amerikaanse troepen op de rug van [[Elsenborn]] standhielden. Uiteindelijk liep men hierdoor vast en kon Luik niet bereiken. Zuidelijker had het 5e SS-Pantserleger meer succes. De doorbraak sloeg een breed gat in het Amerikaanse front en men bleef een week naar het westen oprukken, bijna ten oosten van [[Dinant]] de Maas bereikend. Op dat moment was de Amerikaanse 101e Luchtlandingsdivisie echter al naar het wegenknooppunt Bastenaken gereden en had dit sterk ter verdediging ingericht. De omsingelde Amerikanen hielden het stadje tegen alle aanvallen en verstoorden zo de Duitse aanvoer. Omdat hun benzine en munitie op waren, moesten op 25 december de Duitse tanks bij [[Celles (Namen)|Celles]] hun opmars staken.