Wiggenbeen: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Jlaembrechts (overleg | bijdragen)
kGeen bewerkingssamenvatting
Labels: Bewerking via mobiel Bewerking via mobiele website
Versie 50308189 van Jlaembrechts (overleg) ongedaan gemaakt. Ik ken deze theorie, maar die is omstreden. Daarnaast is Thieme een uitgeverij en laat de transcriptie te wensen over, alsmede de spelling en de nomenclatuur.
Label: Ongedaan maken
Regel 8:
| onderschrift = Wiggenbeen zichtbaar midden rechts
| afbeelding2 = Gray145.png
| onderschrift2 = Figuur 1: Wiggenbeen, bovenzijde.
| afbeelding3 = Gray146.png
| onderschrift3 = Figuur 2: Wespenbeen, voorzijde.
| gewrichten =
| MeshName = Sphenoid+Bone
Regel 18 ⟶ 16:
Het '''os sphenoidale''' of '''wiggenbeen''' is één van de [[bot (anatomie)|botten]] in de basis van de [[schedel]]. Het bevindt zich op ooghoogte in het midden van de schedel, is vlindervormig en ongeveer tien centimeter breed. In dit bot bevindt zich een holte, de ''[[Bijholte|sinus sphenoidalis]]''. Hierachter zit de ''[[sella Turcica]]'' (= Turkse zadel). Daarin ligt de [[hypofyse]]. Het hellende vlak van de achterzijde van het os sphenoidale dat ondersteuning geeft aan de [[Pons (hersenen)|pons]] wordt [[clivus]] genoemd.
 
De naam os sphenoidale is afkomstig van Oudgrieks σφηνοειδής, ''sphenoeidès'', "wigvormig", afgeleid van σφήν, "wig". Deze overlevering is volgens Thieme een transcriptie fout te zijn vanvanwege het oorspronkelijkewigvormige σφηκοειδής, ''sphecoeidès'', "wespvormig" hetgeen het meest tot zijn recht komt in het anterieure aanzichtuiterlijk van het bot. Hierbij komen de ostia van het os sphenoidale overeen met de ogen en de mediale en laterale pterygoidplaten over een met de poten van de wesp.
 
Het wiggenbeen is het eerste bot dat in het [[embryo]] wordt gevormd. In het begin van het embryo is het plat, zoals bij alle zoogdieren. Als de hersenen en het zenuwstelsel zich beginnen te ontwikkelen ontvouwt het wiggenbeen zich en krijgt het zijn uiteindelijke vorm. Als die ontvouwing niet optreedt, ontstaat er nauwelijks hersenvorming en een reusachtige kaak, waardoor het embryo niet levensvatbaar is. Een dergelijke schedel lijkt veel op het oorspronkelijk model van de zoogdierschedel; tijdens de [[evolutie van de mens]] is het wiggenbeen namelijk bij het steeds verder rechtoplopen meer naar beneden gekromd.