CR Vasco da Gama: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k http://taaladvies.net/taal/advies/vraag/238/en_een_van_de/, replaced: één van de → een van de (2) met AWB
Batvoca (overleg | bijdragen)
Regel 40:
 
== Geschiedenis ==
Aan het einde van de negentiende eeuw was [[roeien (sport)|roeien]] een van de belangrijkste sporten in Rio de Janeiro. Een aantal jongeren wilde zich niet verplaatsten naar het nabijgelegen [[Niterói]] om daar te roeien en besloten een eigen club op te richten. Op 21 augustus 1898 werd zo Club de Regatas Vasco da Gama bovengeboren deen doopvont gehouden ennoemde noemdenmen de club naar de Portugese ontdekkingsreiziger. Na een fusie in 1915 met ''Lusitania Clube'' werd ook voetbal aan het aanbod toegevoegd.
 
De club nam deel aan de lagere reeksen van het [[Campeonato Carioca|staatskampioenschap]]. In 1921 speelde de club voor het eerst in de hoogste klasse. Deze was toen wel opgedeeld in een Série A met de sterkere teams en een Série B met de minder sterkere teams. Nadat de club de Série B won in 1922 kwamenkwam ze het jaar erna in de Série A uit. Meteen in het eerste seizoen werd de nieuwkomer kampioen, met zes punten voorsprong op [[CR Flamengo|Flamengo]]. In het team van Vasco speelden blanken, zwarten en mulatten van verschillende sociale klassen. De voetbalbond drong er echter op aan om spelers van de lagere sociale klassen te weren. Toen Vasco dit weigerde verlieten de andere aristocratische topteams Flamengo, [[Fluminense FC|Fluminense]], [[Botafogo FR|Botafogo]] en [[America FC (Rio de Janeiro)|America]] de competitie en richtten een nieuwe competitie op. Vasco was niet de eerste club die zwarte spelers opstelde, maar wel de eerste club die ermee de titel won. De competitie werd opgevuld met enkele tweedeklassers en Vasco werd autoritairsoeverein kampioen met het maximum van de punten.
 
[[File:Vasco_em_1934.jpg|thumb|Elftal in 1934]]
In [[Campeonato Carioca 1925|1925]] werden de racistische bepalingen overboord gegooid en werd Vasco terug in de competitie opgenomen bij de grote clubs en werd nu derde met twee punten achterstand op kampioen Flamengo. Tegen de tijd dat het profvoetbal ingevoerd werd in 1933 speelden er zwarten bij alle grote clubs.
 
De club won occasioneelsoms een titel, maar bleefdebeleefde een eerste glorieperiode in de jaren veertig. Van 1945 tot 1952 kon de club vijf keer het staatskampioenschap winnen en in 1948 ook het [[Campeonato Sudamericano de Campeones|Zuid-Amerikaanse clubkampioenschap]], een voorloper van de [[Copa Libertadores]]. De club kreeg de bijnaam ''Expresso da Vitória''. In deze periode speelden bij de club grote namen als [[Ademir Marques de Menezes|Ademir]], [[Moacir Barbosa Nascimento|Moacir Barbosa]], [[Hilderaldo Bellini]].
 
In 1969 scoorde voetballegende [[Pelé]] tegen Vasco zijn duizendste goal voor de ogen van 65.157 toeschouwers. In 1974 werd de club voor het eerst landskampioen. In de jaren tachtig speelden er vele goede spelers voor de club zoals [[Acácio Cordeiro Barreto|Acácio]], [[Geovani Silva]], [[Paulo Roberto Curtis Costa|Paulo Roberto]], [[Iomar do Nascimento|Mazinho]], [[Roberto Dinamite]], [[Milton Quieroz da Paixão|Tita]] en [[Romário de Souza Faria|Romário]]. In 1989 en 1997 werd de club opnieuw kampioen. Vasco investeerde zwaar om de [[Copa Libertadores 1998]] tot een goed einde te brengen. De club slaagde erin de finale te bereiken en won deze van het Ecuadoraanse [[Barcelona SC|Barcelona]]. In de finale van de Intercontinentale beker verloren ze echter van [[Real Madrid]]. Door de overwinning in de Copa Libertadores mocht de club in 2000 ook nog deelnemen aan het [[Wereldkampioenschap voetbal voor clubs 2000|WK voor clubs]]. Vasco werd, net als landgenoot [[SC Corinthians Paulista|Corinthians]] groepswinnaar en plaatste zich voor de finale, die ze na strafschoppen verloren van de club uit [[São Paulo (stad)|São Paulo]]. Datzelfde jaar won de club nog de [[Copa Mercosur]]. Het goede seizoen werd afgesloten met een vierde en tot dusver laatste landstitel.