Internationaal Strafhof: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
→Deelnemende staten: + ===Uittreding Filipijnen=== |
4 (onbereikbare) link(s) aangepast en 0 gemarkeerd als onbereikbaar #IABot (v2.0beta14) |
||
Regel 181:
* Okot Odhiambo. Op 10 september 2015 heeft het Hof de aanklacht tegen Okot Odhiambo ingetrokken. Gemeld was dat hij in februari 2014 gedood is in een gevecht met het Oegandese leger. Na opgraving van zijn lichaam gaf DNA-onderzoek zekerheid dat het hier inderdaad om Odhiambo ging.<ref>[https://web.archive.org/web/20150928172423/http://www.icc-cpi.int/EN_Menus/icc/press%20and%20media/press%20releases/pages/otp-stat-10-09-2015.aspx ''Statement of the Prosecutor of the ICC following the confirmed death of LRA commander Okot Odhiambo''] persbericht Internationaal Strafhof, 10 september 2015</ref>
De vijf arrestatiebevelen waren eerder verzegeld uitgevaardigd door de Tweede Preliminaire Kamer van het Hof.<ref>[https://web.archive.org/web/20120911112915/http://www.haguejusticeportal.net/Docs/Press%20releases/Statement%20by%20the%20Chief%20Prosecutor%20on%20the%20Uganda%20Arrest%20Warrants.pdf ''Statement by the Chief Prosecutor on the Uganda Arrest Warrants''] Internationaal Strafhof, 14 oktober 2005</ref>
In februari 2008 heeft de regering van Oeganda, in een poging tot een einde van de rebellie te komen, deelakkoorden met het Verzetsleger van de Heer gesloten die onder meer inhouden dat in Oeganda een Bijzonder Gerechtshof gevormd zou worden om de tijdens de rebellie gepleegde misdrijven zelf te berechten. Op grond hiervan verzocht Oeganda het Internationaal Strafhof de arrestatiebevelen in te trekken. Tot nu toe heeft de aanklager echter het Hof niet om intrekking van de arrestatiebevelen verzocht.<ref>''Internationale Strafhof houdt voet bij stuk'', NRC Handelsblad, 5 maart 2008</ref>
Regel 356:
=====Saif al-Islam al-Qadhafi=====
Op 19 november 2011 werd bekend dat Saif al-Islam al-Qadhafi in Libië gearresteerd was. Het Hof liet op 23 november weten dat Libië krachtens Veiligheidsraadsresolutie 1970 nog steeds verplicht was volledige medewerking aan het Hof te geven, en dat, mocht Libië deze verdachte zelf willen berechten, het een verzoek moest indienen zijn zaak bij het Strafhof niet ontvankelijk te verklaren.<ref>[https://web.archive.org/web/20140401091257/http://www.icc-cpi.int/en_menus/icc/press%20and%20media/press%20releases/press%20releases%20%282011%29/Pages/course%20of%20action%20before%20the%20icc%20following%20the%20arrest%20of%20the%20suspect%20saif%20al%20is.aspx ''Course of action before the ICC following the arrest of the suspect Saif Al Islam Gaddafi in Libya''] persbericht Internationaal Strafhof, 23 november 2011</ref> Op 1 mei 2012 diende Libië dit verzoek tot niet-ontvankelijkheid bij het Hof in met betrekking tot de zaak van Saif. De Eerste Preliminaire Kamer verwierp het verzoek op 31 mei 2013. Geoordeeld werd dat Libië onvoldoende in staat was de vervolging van Saif al-Qadhafi zelf uit te voeren. Op 21 mei 2014 werd dit oordeel bevestigd door de Kamer van Beroep. Libië weigerde hieraan te voldoen, en op 14 april 2014 was al in Tripoli een proces begonnen tegen Saif, samen met een andere zoon van al-Qadhafi, met Abdoellah al-Senoessi en anderen. Het Strafhof maakte op 10 december 2014 bij de Veiligheidsraad een klacht tegen Libië aanhangig wegens niet-uitvoering van verzoeken van het Hof.<ref name="Libya sheet">[https://web.archive.org/web/20150513131203/http://www.icc-cpi.int/iccdocs/PIDS/publications/GaddafiEng.pdf ''Case Information Sheet Situation in Libya''] website Internationaal Strafhof</ref>
Op 28 juli 2015 werd Saif bij verstek ter dood veroordeeld na een proces dat veel kritiek kreeg van mensenrechtenorganisaties. Al die tijd werd hij overigens gevangengehouden door een militie in de Libische stad [[Zintan]]. De militie weigerde hem over te leveren aan de overheid in Tripoli.<ref name="death">[http://www.theguardian.com/world/2015/jul/28/saif-al-islam-sentenced-death-by-court-in-libya-gaddafi-son ''Gaddafi's son Saif al-Islam sentenced to death by court in Libya''] theguardian.com, 28 juli 2015</ref>
Regel 373:
Als gevolg van controversiële [[Ivoriaanse presidentsverkiezingen 2010|presidentsverkiezingen op 28 november 2010]] brak een nieuwe [[Crisis in Ivoorkust 2010-2011|gewelddadige crisis]] in het land uit. Naar aanleiding hiervan gaf de aanklager op 21 december 2010 een verklaring uit waarin hij waarschuwde dat bij ernstige misdrijven de verantwoordelijken vervolgd zullen worden. In de verklaring werd met name aangekondigd dat [[Charles Blé Goudé]], naaste medewerker van de bij de verkiezingen verslagen president [[Laurent Gbagbo]], kan worden vervolgd indien als gevolg van zijn toespraken massaal geweld zou uitbreken. De aanklager wees erop dat strijdkrachten van Afrikaanse staten kunnen helpen de verantwoordelijken te arresteren. "Die leiders die geweld beramen zullen in Den Haag terechtkomen."<ref>[https://web.archive.org/web/20111126095022/http://www.icc-cpi.int/NR/exeres/EB76851B-C125-4E70-8271-D781C54E2A65.htm ''Statement by ICC Prosecutor Luis Moreno-Ocampo on the situation in Côte d’Ivoire''] persbericht Internationaal Strafhof, 21 december 2010</ref>
Op 6 april 2011 kondigde de aanklager aan dat hij wegens de berichten over recente wijdverbreide massale moordpartijen in Ivoorkust overwoog op eigen initiatief het Strafhof machtiging te vragen een strafrechtelijk onderzoek te openen,<ref>[https://web.archive.org/web/20120502181618/http://www.icc-cpi.int/NR/exeres/85A578D5-946A-44C3-9908-1C2243062EF0.htm ''Widespread or systematic killings in Cote d’Ivoire may trigger OTP investigation''] verklaring aanklager 6 april 2011</ref><ref>[http://www.gelderlander.nl/nieuws/algemeen/buitenland/8453117/Aanklager-Strafhof-wil-onderzoek-bloedbad-Ivoorkust.ece ''Aanklager Strafhof wil onderzoek bloedbad Ivoorkust''] de Gelderlander, 5 april 2011</ref> hetgeen hij op 23 juni 2011 ook deed. De Derde Preliminaire Kamer van het Hof besloot op 3 oktober 2011 dit verzoek van de aanklager toe te wijzen.<ref>[https://web.archive.org/web/20120425021125/http://icc-cpi.int/NR/exeres/2DC90BA3-7F59-4C59-A394-C5EC125821C1.htm ''ICC Pre-Trial Chamber III authorises the Prosecutor to launch an investigation in Côte d’Ivoire''] persbericht Internationaal Strafhof, 3 oktober 2011</ref> Aanvankelijk gold dit slechts misdrijven gepleegd sinds 28 november 2010, maar op 22 februari 2012 besloot deze Kamer de machtiging aan de aanklager uit te breiden tot misdaden die gepleegd zouden zijn sinds 19 September 2002.<ref name="Ivoorkust 1">[https://web.archive.org/web/20160305115005/https://www.icc-cpi.int/iccdocs/PIDS/publications/Gbagbo-and-BleGoudeEng.pdf ''Case Information Sheet Situation in Côte d’Ivoire I''] website Internationaal Strafhof</ref>
====Voormalig president Gbagbo====
Regel 379:
====Simone Gbagbo====
Op 22 november 2012 werd bekend dat het Strafhof al in februari 2012 ook een arrestatiebevel uitgevaardigd had tegen Simone Gbagbo, de vrouw van Laurent Gbagbo. Voor haar gold dezelfde beschuldiging van zijdelingse verantwoordelijkheid voor moord, verkrachting en andere seksuele misdrijven, vervolging en andere inhumane daden. Simone Gbagbo was samen met haar man al in april 2011 in Ivoorkust gearresteerd. Volgens het arrestatiebevel stond zij "ideologisch en beroepsmatig erg dicht bij haar echtgenoot" en was zij aanwezig bij alle vergaderingen in de periode waarin de misdrijven werden beraamd en bedreven.<ref>''Internationaal Strafhof wil ook vrouw Gbagbo'', NRC Handelsblad, 24 november 2012</ref> Ivoorkust weigerde Simone Gbagbo aan het Strafhof uit te leveren, en diende op 1 oktober 2013 bij het Hof een verzoek tot niet-ontvankelijkheid in, met als argument dat zij al op nationaal niveau werd vervolgd. Dit verzoek werd zowel in eerste aanleg (11 december 2014) als in hoger beroep (27 mei 2015) verworpen. Het Hof oordeelde dat Ivoorkust onvoldoende concrete stappen ondernomen had om de schuld van Simone Gbagbo te onderzoeken.<ref>[https://web.archive.org/web/20160305110805/https://www.icc-cpi.int/iccdocs/PIDS/publications/SimoneGbagboEng.pdf ''Case Information Sheet Situation in Côte d’Ivoire II''] website Internationaal Strafhof</ref> Ivoorkust heeft niettemin de eigen berechting doorgezet. Op 10 maart 2015 is zij in Ivoorkust tot 20 jaar gevangenisstraf veroordeeld, nadat tegen haar slechts 10 jaar geëist was.<ref>''Twintig jaar celstraf voor first lady van Ivoorkust'', NRC Handelsblad, 10 maart 2015</ref>
====Charles Blé Goudé====
| |||