Fusillade: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k https://onzetaal.nl/taaladvies/een-van-beiden/, replaced: één van de → een van de met AWB
Regel 5:
Een vuurpeloton is een groep mensen (meestal aangewezen soldaten) die tegelijkertijd op commando op een ter dood veroordeelde schieten.
 
Soms wordt ééneen van de geweren, die worden uitgedeeld, met een [[losse flodder]] geladen.{{Bron?||2018|04|10}} Dit heeft zowel een juridische als een psychologische reden. Juridisch is het moeilijk een lid van een vuurpeleton te vervolgen omdat dit lid zich kan verweren met het feit dat misschien juist hij met de losse flodder heeft geschoten. De psychologische reden is dat het makkelijker zou zijn voor de leden van het vuurpeloton om deel te nemen, omdat ieder lid de kans heeft naderhand te geloven dat hij niet een dodelijk schot heeft afgevuurd. Nu is het wel zo dat een ervaren schutter het verschil kan voelen tussen de terugslag van een echte kogel en een losse flodder (die van een losse flodder is veel minder krachtig), maar in de praktijk blijkt dat er een sterke psychologische druk is om geen aandacht te besteden aan de terugslag. Veel leden van een vuurpeloton blijken bovendien naderhand de terugslag als niet krachtig te hebben ervaren.
 
Onder andere tijdens de [[Nederland in de Tweede Wereldoorlog|Duitse bezetting]] kwam het voor dat schutters weigerden aan een vuurpeloton deel te nemen. Dit kon dan als [[dienstweigering]] gezien worden, met eventueel als consequentie dat zij zelf tussen de veroordeelden plaats moesten nemen.
Regel 12:
===Nederland===
[[Bestand:Meppelerstraatweg_Oorlogsmonument_Geheel.jpg|thumb|Monument in Zwolle ter nagedachtenis aan gefusilleerde verzetsmensen]]
De zaak [[Chris Meijer]] was in Nederland een geval waarin een persoon voor het vuurpeloton belandde met als aanklacht [[desertie]]. [[Nederland]] legde na de [[Tweede Wereldoorlog]] 154 personen een [[doodstraf]] op. Hiervan werden 39 straffen daadwerkelijk voltrokken, de laatste in 1952. Sinds 1983 kan in Nederland geen doodstraf meer worden opgelegd; in de [[Nederlandse Grondwet]] werd toen bepaald dat deze straf niet kan worden opgelegd.<ref>[http://www.wetboek-online.nl/wet/Gw/114.html Wetboek online: artikel 114]</ref><br />
 
In de Tweede Wereldoorlog fusilleerde de Duitse bezettingsmacht in Nederland mensen van het verzet, onder andere op de [[Waalsdorpervlakte]], 's-Gravenhage, in [[Kamp Amersfoort]] te [[Leusden]], Snipperling ([[Twentol-drama]]) in [[Deventer]], [[Overveen]], [[Fusilladeplaats Vught]] en op het [[Weteringplantsoen]] in [[Amsterdam]]. Er zijn toen vermoedelijk meer dan 3000 [[Nederlanders gefusilleerd tijdens de Duitse bezetting|Nederlanders gefusilleerd]].
 
Na de Tweede Wereldoorlog werden in [[Nederlands-Indië]] door Nederlandse militairen zoals [[Raymond Westerling|Westerling]] en [[Jan B. Vermeulen|Vermeulen]] duizenden [[standrechtelijke executie]]s uitgevoerd op terreurzaaiende bendes, [[guerrilla]]strijders en de burgerbevolking ([[Politionele_actiesPolitionele acties#Zuid-Celebes-affaire|Zuid-Celebes-affaire]]).
 
===Verenigde Staten===
Regel 53:
 
===Oorlogsmisdadigers na de bezetting===
{{Zie ook|Zie ook de [[Doodstraf_in_NederlandDoodstraf in Nederland#Tweede_WereldoorlogTweede Wereldoorlog|lijst van in Nederland na de Tweede Wereldoorlog geëxecuteerde oorlogsmisdadigers]].}}
* [[August Borms]] op [[12 april]] [[1946]] te [[Etterbeek]] bij Brussel
* [[Anton Mussert]] op [[7 mei]] [[1946]] op de [[Waalsdorpervlakte]]