Oikofobie: verschil tussen versies

In navolging van Scruton hanteren ook andere denkers, zoals [[Alain Finkielkraut]], [[Paul Cliteur]], [[Pascal Bruckner]], [[Wim van Rooy]] en [[Eric Zemmour]] het concept oikofobie.<ref>{{Citeer web|url=https://www.nrc.nl/nieuws/2014/06/20/de-romantiek-van-het-nationalisme-1390188-a715264|titel=De Romantiek van het nationalisme|bezochtdatum=|auteur=Sjoerd de Jong|datum=2014-06-20|werk=NRC Handelsblad|uitgever=}}</ref><ref>[https://doorbraak.be/de-islamitische-sluier-als-minirok/ Van Rooy, Sam, Vrije tribune, ''De islamitische sluier als minirok'', Doorbraak, 10 mei 2017]</ref><ref>[http://www.duimspijker.com/opinie/paul-cliteur-trollt-thierry-baudet/ ''Paul Cliteur trollt Thierry Baudet'', Duimspijker.com, 3 augustus 2017]</ref>

 

Oikofobie werd in Nederland vooral bekend door het werk van [[Thierry Baudet]], die er niet alleen het multiculturalisme maar ook pleidooien voor [[open grenzen]], moderne kunst (waarbij niet langer het esthetische maar het conceptuele en bevreemdende voorop staat), de [[politieke correctheid]] en de [[Europese integratie]] mee aanduidt.<ref>{{Citeer boek|auteurlink=Thierry Baudet|auteur=Thierry Baudet|titel=Oikofobie, de angst voor het eigene|uitgever=Prometheus/Bert Bakker|datum=2013|pagina's=|ISBN=|bezochtdatum=}}</ref> Baudet vat oikofobie samen als een "ziekelijke afkeer van geborgenheid" die de Nederlandse en Europese elite gevangen zou houden.<ref>{{Citeer web|url=https://www.nrc.nl/nieuws/2012/12/28/oikofobie-1185576-a29554|titel=Oikofobie|bezochtdatum=|auteur=Thierry Baudet|datum=2012-12-28|werk=NRC Handelsblad|uitgever=}}</ref> In een van zijn stukken vergelijkt hij Nederland met een huis waarvan de inwoners gasten ontvangen, die vervolgens het huis in bezit nemen.<ref>{{Citeer web|url=https://www.nrc.nl/nieuws/2013/09/07/tegen-oikofobie-de-angst-voor-het-eigene-van-hoogopgeleide-1288591-a1304196|titel=Tegen oikofobie, de angst voor het eigene van hoogopgeleide Europeanen|bezochtdatum=|auteur=Thierry Baudet|datum=2013-09-07|formaat=|werk=NRC Handelsblad|uitgever=}}</ref>

 

Diverse denkers hebben Baudets stelling kritisch tegemoetgetreden. De [[Sociologie|socioloog]] [[Jan Willem Duyvendak]] stelt dat eerder het omgekeerde het geval is: hij ziet juist een obsessie onder de bestuurlijke elite met het vormen van een thuisgevoel, hetgeen de gemeente Amsterdam tot beleidsdoelstelling heeft gemaakt. Ook de oprichting van het [[Nationaal Historisch Museum (Nederland)|Nationaal Historisch Museum]] en het [[integratiebeleid]] ademen volgens Duyvendak eerder een "oikofilie" of "oikomanie".<ref>{{Citeer web|url=https://www.nrc.nl/nieuws/2013/09/14/oikofobie-we-zijn-juist-alleen-maar-bezig-met-ons-1294889-a1315435|titel=Oikofobie? We zijn juist alleen maar bezig met ons thuisgevoel|bezochtdatum=|auteur=Jan Willem Duyvendak|datum=2013-09-14|werk=NRC Handelsblad|uitgever=}}</ref> Volgens de cultuurfilosoof Thijs Lijster maken Baudet e.a. een [[categoriefout]]: ze verwarren de [[publieke ruimte]], de ''[[Polis (stad)|polis]]'', met het huis, de ''oikos'', en verklaren onterecht de regels van het huis ook op de publieke ruimte van toepassing, zodat het onderscheid tussen privépersoon en [[Burgerschap|burger]] vervaagt. Hierdoor worden bepaalde bevolkingsgroepen als "gasten" voorgesteld in plaats van als medeburgers.<ref>{{Citeer boek|auteurlink=|auteur=Thijs Lijster|titel=De grote vlucht inwaarts|uitgever=Boom|datum=2016|pagina's=|ISBN=9789023497493|bezochtdatum=}}</ref>