Orhan I: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Piquedram (overleg | bijdragen)
k Versie 49507541 van 62.207.165.201 (overleg) ongedaan gemaakt.
Regel 21:
Na zijn eerdere veroveringen op de Byzantijnen werd Orhan daarna hun bondgenoot. In de jaren 1320 tot 1350 was het Byzantijnse Rijk constant in burgeroorlog omdat verschillende pretendenten elkaar de troon betwisten. Keizer [[Andronicus III van Byzantium|Andronicus III]] zag in Orhan een goede bondgenoot tegen zijn grootvader [[Andronicus II van Byzantium|Andronicus II]]. Zijn opvolger [[Johannes Cantacuzenus]] ging zelfs zover zijn dochter Theodora aan Orhan uit te huwelijken ([[1346]]), ondanks diens hoge leeftijd. Natuurlijk maakte Orhan van de Byzantijnse twisten gebruik om zijn macht verder uit te breiden. Zijn oudste zoon [[Süleyman Paşa]] stak in [[1356]] de [[Hellespont]] over. Keizer Johannes Cantacuzenus was zo druk met het bestrijden van zijn rivaal [[Johannes V van Byzantium|Johannes V]], dat hij in plaats van bij Orhan te protesteren over diens zoon, hem vroeg hem te hulp te komen. Süleyman Paşa hielp de keizer daarop zijn rivaal (voorlopig) te verslaan.
 
In [[1357]] raakten de [[stadsmuur|stadsmuren]] van [[Gallipoli (stad)|Gallipoli]] door een [[aardbeving]] ernstig beschadigd, waarop Süleyman Paşa de stad innam. Dit keer protesteerde de Byzantijnse keizer wel, maar Orhan negeerde dit en stuurde juist meer Turkse en Arabische [[Kolonie (staatkundig)|kolonisten]] over de [[Zee van Marmara]]. Toen Orhan in [[1359]]1362 overleed hadden de Turken behalve een stabiel rijk in Anatolië ook stevig voet op Europese bodem gezet. Omdat zijn oudste zoon, Süleyman Paşa, eerder was overleden bij een val van zijn paard, zou zijn tweede zoon, [[Murat I|Murat]], Orhan opvolgen.
 
{{Commonscat|Orhan}}