Godfried Danneels: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Taal- en spelfouten |
|||
Regel 27:
== Biografie ==
=== Jeugd en studie ===
Godfried Danneels werd geboren te Kanegem in het gezin van hoofdonderwijzer Hendrik Danneels ([[Dudzele]], [[1903]] - [[Bonheiden]], [[1987]]) en Madeleine Stofferis (Kanegem, [[1906]], - aldaar, [[1982]]). Hij was de oudste telg in een gezin van zes kinderen. Na zijn middelbare studies aan het [[diocesaan]] [[Sint-Jozefscollege (Tielt)|Sint-Jozefscollege]] in [[Tielt]] bezocht hij het seminarie Leo XIII in Leuven, waar hij zijn hogere studies in [[filosofie]] aan de [[Katholieke Universiteit Leuven]] te [[Leuven (hoofdbetekenis)|Leuven]] (1951-1954)
Tussen 1959 en 1977 was hij professor in de [[liturgie]] en [[sacramentenleer]] aan het Grootseminarie van Brugge, waar hij ook tot geestelijk directeur benoemd werd. Van 1969 tot 1977 was hij tevens [[docent]] in de liturgie en de sacramenten aan de [[Faculteit Theologie en Religiewetenschappen Leuven]]. In die tijd schreef hij veel artikelen, met name over de liturgie en de huwelijksmoraal. Danneels was in het bisdom Brugge ook verantwoordelijk voor de opleiding van permanente diakens en de navorming van de priesters.
Regel 52:
In juni 1978 werd Danneels lid van de [[Congregatie voor de Geloofsleer]]. Daarnaast zou hij later ook zetelen in de [[Congregatie voor de Bisschoppen]], de [[Congregatie voor de Clerus]], in de [[Raad voor de Openbare Aangelegenheden in de Kerk]] en in het [[Secretariaat voor de niet-gelovigen]]. Anno 2008 is hij lid van de [[Congregatie voor de Evangelisatie van de Volkeren]], de [[Congregatie voor de Riten en de Sacramenten]], de [[Congregatie voor de Oosterse Kerken]] en de [[Congregatie voor het Katholiek Onderwijs]].
Twee keer per jaar, in de aanloop naar [[Pasen]] en [[Kerstmis]], publiceerde Danneels een [[pastorale brief]]
In april 1998 werd Danneels, samen met zijn hulpbisschop Lanneau, veroordeeld door de [[rechtbank van eerste aanleg]] te Brussel tot het betalen van een schadevergoeding van 500.000 frank aan smartengeld aan zeven slachtoffers van [[seksueel misbruik]] door de parochiepriester van [[Sint-Gillis]] te Brussel. De rechter stelde dat de priester onder het gezag van beide diocesane bisschoppen stond en dat de Kerk daarmee: ''objectief verantwoordelijk is voor diens wandaden, net zoals een werkgever aansprakelijk is voor een werknemer.'' De priester in kwestie had zich gedurende dertig jaar aan verschillende jongens tussen de 10 en de 16 vergrepen en zijn oversten werden hiervan ten dele op de hoogte bevonden.<ref>[http://www.volkskrant.nl/archief_gratis/article757737.ece/Belgische_rechter_stelt_kerk_verantwoordelijk_Kardinaal_beboet_voor_pedofiel_gedrag_priester De Volkskrant, 10 april 1998]</ref> Na een beroepsprocedure werd dit vonnis ongedaan gemaakt, en werd duidelijk dat bisschoppen volgens Belgisch recht niet juridisch aansprakelijk zijn voor individuele wandaden van de onder hen functionerende priesters.
Regel 90:
== Conclaaf van 2005 en Groep van Sankt Gallen ==
[[Bestand:Bloedprocessie Mgr Danneels.JPG|thumb|Mgr. Danneels tijdens de [[Heilig-Bloedprocessie]] in [[Brugge]] ([[Hemelvaart (christendom)|Hemelvaartsdag]] 2008)]]
Toen Vaticaanwatcher [[John Allen (journalist)|John Allen]] Danneels in de ''[[National Catholic Reporter]]'' in november 2003 op zijn lijstje van papabili geplaatst had, werd hij door sommigen als kandidaat voor het conclaaf van 2005 getipt.
Een aantal katholieke gelovigen was na de afloop van het conclaaf en de aanstelling van paus Benedictus XVI geschokt door de koele indruk die Danneels gaf tijdens de persconferentie die hij na de beëindiging van het conclaaf in Rome gaf. Door de Vlaamse pers werd deze indruk geïnterpreteerd als een teken van zijn ontgoocheling over de keuze van het [[college van kardinalen]]. Anderen, zoals monseigneur Léonard, schreven dit eerder toe aan de algemene koele en gematigde inborst van de kardinaal. Dat hij omwille van deze [[persconferentie]] de uitnodiging voor het feestmaal met de kardinalen ter ere van de nieuwe paus op 20 april 2005 afsloeg, werd algemeen aanzien als een veelzeggend gebaar.<ref>[http://www.katholieknederland.nl/actualiteit/2008/detail_objectID671905_FJaar2008.html Kardinaal Danneels 75 jaar]{{dode link|datum=september 2017 |bot=InternetArchiveBot }}</ref>
Regel 100:
Op 22 mei 2008 stelde Danneels, zoals volgens de geldende voorschriften van de [[Canoniek Recht|codex iuris canonici]] gebruikelijk is, vanwege het bereiken van de 75-jarige leeftijd, zijn bisschopsambt ter beschikking. De paus vroeg hem nog een jaar aan te blijven, in verband met de op dat moment nakende heiligverklaring van pater Damiaan en de viering van het 450-jarig bestaan van het aartsbisdom Mechelen(-Brussel).
Eind december 2009 kwamen er negatieve geluiden in de [[Italië|Italiaanse]] pers over Danneels' ambtstermijn als aartsbisschop. De rechtsgeoriënteerde Italiaanse kerkanalist [[Paola Rodari]] schreef in de krant [[Il Foglio]]{{Bron?|Graag de oorspronkelijke Italiaanse bron|2010|01|16}}: ''Danneels laat na 30 jaar een puinhoop achter. De Belgische kerken zijn leeggelopen en onder zijn bewind werden erg onchristelijke wetten gestemd.'' In de officiële krant van het [[Vaticaanstad|Vaticaan]], [[L'Osservatore Vaticano]],{{Bron?|Graag de oorspronkelijke Italiaanse bron|2010|01|16}} werd Danneels als de ''doodgraver van de Belgische kerk'' omschreven en werden de gevolgen van de secularisatie voor de Belgische kerk eenzijdig op zijn conto geschreven.<ref>[http://www.demorgen.be/dm/nl/989/Binnenland/article/detail/1045996/2009/12/24/Conservatieven-maken-kardinaal-Danneels-zwart.dhtml Conservatieven maken Danneels zwart], [[De Morgen]], 24 december 2009</ref> De kardinaal reageerde op deze beweringen met de volgende bewoordingen: ''Dit is beschadiging. Het is niet juist. Ik draag voor een stuk verantwoordelijkheid, maar dit gaat over een veel groter gegeven dan ik kan beheersen.'' Hiermee verwees Danneels naar de
In het weekeinde van 8 tot en met 10 januari 2010 nam Danneels achtereenvolgens in [[Mechelen (stad)|Mechelen]], [[Nijvel]] en [[Brussel (stad)|Brussel]] afscheid. In zijn afscheids[[homilie]] op 10 januari in de [[Sint-Romboutskathedraal]] te Mechelen benadrukte hij zijn liefde voor de Kerk, die hij zijn leven lang gekoesterd heeft. Ook voor de [[liturgie]], als ''de Kerk op haar mooist'', zo prees hij. Daarbij deed hij een verwijzing naar het [[communisme|communistische]] [[Rusland]], waar de Russisch-orthodoxe christenen gedurende zeventig jaar hun geloof bewaard hebben ondanks de onderdrukking, dankzij de liturgie. Danneels riep ook op tot vergevingsgezindheid, want: ''België is met zijn vele talen, rassen en culturen een laboratorium''. Hij besloot met de woorden van de H. [[Teresia van Lisieux]]: ''Alles is genade''.{{Bron?|Graag even de bron vermelden|2010|06|30}}
| |||