IEEE 802.11: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k niet wenselijk Label: bewerking met nieuwe wikitekstmodus |
k Robot: vervangen Unicode-controleteken NBSP (help mee) |
||
Regel 17:
In 1999 werd de 802.11b-toevoeging goedgekeurd. 802.11b heeft een maximale doorvoersnelheid van 11 megabit per seconde (Mbit/s). Door CSMA-/CA-protocol overhead wordt in de praktijk 5,9 Mbit/s gehaald met [[Transmission Control Protocol|TCP]] en 7,1 met [[User Datagram Protocol|UDP]].
802.11b-producten verschenen zeer snel op de markt omdat 802.11b een directe uitbreiding was van de [[DSSS]] (Direct-sequence spread spectrum) modulatietechniek die gedefinieerd was in de originele standaard. Feitelijk gebruikt de 802.11b-standaard ''Complementary code keying'' ([[Complementary code keying|CCK]]) als modulatietechniek, een variant op [[Code division multiple access|CDMA]]. Hierdoor konden chipsets en producten gemakkelijk opgewaardeerd worden met de verbeteringen omschreven in de 802.11b standaard. De sterk verbeterde doorvoersnelheid (11
802.11b wordt meestal gebruikt in een point-to-multipoint-configuratie (1 punt naar meerdere punten), waarbij één accesspoint (draadloos toegangspunt) via een omni-directionele [[Antenne (straling)|antenne]] communiceert met andere clients die in het bereik zijn van het centrale accesspoint. Het bereik is ongeveer 30
802.11b-kaarten halen een doorvoersnelheid van 11
==== Kanalen en onderlinge compatibiliteit ====
802.11b en 802.11g verdelen het wifi-spectrum in 14 overlappende kanalen waarvan het centrum van elk kanaal 5 megahertz van elkaar ligt. Het is een bekende misvatting dat de kanalen 1, 6 en 11 elkaar niet zouden overlappen en dat ze dus gebruikt zouden kunnen worden om drie aparte verbindingen tegelijk te vormen, die elkaar niet storen. Dat is te eenvoudig gesteld. De 802.11b- en 802.11g-standaarden specificeren niet de breedte (in megahertz) maar wel de centrum-frequentie en een spectrummasker (spectral mask) voor elk kanaal. Het spectrummasker van 802.11b schrijft voor dat het signaal ten minste 30
Omdat het spectrummasker enkel het vermogen specificeert tot 22 MHz vanaf de centrumfrequentie, gaan sommigen er onterecht van uit dat het vermogen van het kanaal niet verder uitgezonden wordt dan binnen deze 22 MHz. In werkelijkheid is dat wel zo. Indien men een sterke zender gebruikt kan het signaal voorbij de 22 MHz zelfs nog behoorlijk sterk zijn. Daarom is het niet correct te stellen dat kanalen 1, 6 en 11 niet overlappen. Het is beter te stellen dat kanalen 1, 6 en 11 voldoende van elkaar gescheiden zouden moeten zijn om zo weinig mogelijk interferentie te veroorzaken met een ander kanaal. Dit is dus niet altijd waar: een krachtige zender op kanaal 1 kan een zwakke zender op kanaal 6 overstemmen. Bij laboratoriumtests is zelfs aangetoond{{Bron?||2015|10|25}} dat kanaal 1 en kanaal 11 elkaar lichtjes kunnen storen.
Regel 72:
=== 802.11a ===
De 802.11a-toevoeging werd goedgekeurd in 1999. De 802.11a-standaard gebruikt hetzelfde kernprotocol als de originele standaard, gebruikt de 5GHz-band, en gebruikt ''52-subcarrier orthogonal frequency-division multiplexing'' ([[Orthogonal frequency division multiplexing|OFDM]]). Theoretisch is de maximale doorvoersnelheid 54
Omdat de 2,4GHz-band het meest gebruikt wordt, heeft de 5GHz-band het voordeel van minder interferentie. Maar deze hoge frequentie heeft ook zijn nadelen. 802.11a kan bijna uitsluitend gebruikt worden als de antennes elkaar rechtstreeks kunnen zien (''line of sight''), er zijn soms dus meerdere toegangspunten nodig. 802.11a reikt niet zo ver als 802.11b bij het gebruik van eenzelfde vermogen, doordat de hogere frequentie bij hetzelfde vermogen sneller geabsorbeerd wordt door obstakels.
=== 802.11g ===
Een derde modulatiestandaard werd goedgekeurd in juni 2003: 802.11g. Deze standaard werkt in de 2,4GHz-band (net als 802.11b), maar heeft een theoretische maximale doorvoersnelheid van 54
De modulatietechniek van 802.11g is OFDM voor datarates van 6, 9, 12, 18, 24, 36, 48 en 54
De 802.11g-standaard werd voor het eerst in consumentenapparatuur toegepast in januari 2003, nog voordat de standaard werd goedgekeurd. Maar bedrijven hapten nog niet toe, en ook Cisco en andere belangrijke producenten wachtten op goedkeuring. In de zomer van 2003 regende het aankondigingen. Veel 802.11a/b-producten werden vervangen door 802.11a/b/g-producten.
Regel 86:
==== Non-Standard Channel Bonding ====
Chipbouwer [[Atheros]] verkoopt bij sommige van zijn draadloze netwerkkaarten en toegangspunten een ''proprietary feature'' die verschillende kanalen met elkaar verbindt, getiteld ''Super G''. De bedoeling is dat hiermee de snelheid wordt opgestuwd tot 108
=== 802.11n ===
De IEEE kondigde in januari 2004 aan dat het een nieuwe 802.11-werkgroep gevormd had om een nieuwe toevoeging aan de 802.11-standaard voor te bereiden. Het officiële doel was dat de datadoorvoer (technisch gedefinieerd als de doorvoer boven de [[Medium Access Controller]]{{Bron?||2011|07|03}} (MAC)) een theoretische 100
Voor [[marketing]]doeleinden wordt echter gemikt op minimaal 5 maal de snelheid van de huidige 802.11a en 802.11g, die op hun beurt weer 5 maal sneller zijn dan 802.11b wat op zijn beurt weer ongeveer 5 maal sneller is dan de originele 802.11-specificatie.{{Bron?||2011|07|03}} Voornamelijk om de makers van mobiele telefoons tegemoet te komen is de minimale vereiste doorvoer op de fysieke laag echter niet hoger dan 65 Mbit/s voor [[Computerterminal|terminals]] (voor access points is dit 130 Mbit/s).{{Bron?||2011|07|03}}
| |||