Peter III van Aragón: verschil tussen versies

| afbeelding = Pietro III d'Aragón.jpg

| naam = Peter III

| functie1 = [[Lijst van koningen van Aragón|Koning van Aragón]]<br />[[Koning van Valencia]]<br />[[Graaf van Barcelona]]

| voorganger1 = [[Jacobus I van Aragón|Jacobus I]]

| opvolger1 = [[Alfons III van Aragón|Alfons III]]

| functie4 = [[Lijst van monarchen van Napels en Sicilië|Koning van Sicilië]]

| voorganger4 = [[Karel I van Napels|Karel]]

| opvolger4 = [[Jacobus II van Aragón|Jacobus (I)]]

 

== Jeugd en opvolging ==

 

Bij het overlijden van zijn vader werden de bezittingen van het huis van Aragón verdeeld. Aragon, Valencia en de Catalaanse gebieden kwamen aan Peter toe als oudste zoon, terwijl de [[Balearen]] ([[Koninkrijk Majorca]]) en de territoria in de [[Languedoc (provincie)|Languedoc]] ([[Montpellier]] en [[Languedoc-Roussillon (regio)|Roussillon]]) aan de jongste zoon, [[Jacobus II van Majorca]], toekwamen. Peter en Constance werden vervolgens in [[Zaragoza (stad)|Zaragoza]], hoofdstad van [[Koninkrijk Aragon|Aragon]] gekroond. Na de kroning herriep Peter alle feodale verplichtingen die zijn grootvader [[Peter II van Aragón]] aan de paus had beloofd.

 

== Buitenlandse oorlogen ==

De vloot landde te Alcoyll in 1282 en begon ogenblikkelijk zich in te graven en fortificaties op te werpen. Het waren deze troepen die de Siciliaanse ambassadeur ontvingen na de [[vespers]] van [[30 maart]] om aan Peter te vragen de troon te veroveren op [[Karel I van Napels|Karel van Anjou]].

 

[[Bestand:Arrivo aragonesi.jpg|thumb|Landing van de Aragonese troepen]]

Peter was een directe afstammeling van Mafalda, de dochter van [[Robert Guiscard]], hertog van [[Apulië]], de Normandische veroveraar en diens officiële vrouw Sigelgaita, dochter van een Lombardische prins, [[Guaimar IV van Salerno]]. Aldus stond hij aan het einde van de [[Tancred van Hauteville|Hauteville]]-erfopvolging in Sicilië. Nadat de hertogelijke familie van [[Apulië]] uitstierf met [[Willem II van Apulië|Willem II]] in 1227 werden de erfgenamen van Mafalda (de toenmalige graven van Barcelona) ''de jure'' de erfgenamen van Guiscard en Sigelgaita: zodoende was Peter een van de mogelijke opvolgers geworden voor de Normandische gebieden in Zuid-Italië. Meer direct was hij de erfgenaam van Manfred via de rechten van zijn vrouw. Aldus werden de [[Twee Siciliën]] een fel bevochten erfstuk van het Aragonese koninklijke huis over de volgende vijf eeuwen.

 

Hij riep de [[Cortes (Spaanse Hofraad)|Cortes]] bijeen te [[Tarragona (stad)|Tarragona]] en [[Zaragoza (stad)|Zaragoza]] in [[1283]] waar hij zich verplicht zag de Privilegio General toe te staan aan de nieuwgevormde [[Unie van Aragón]]. Later datzelfde jaar schaart zijn broer [[Jacobus II van Majorca]] zich aan de Franse kant en bezorgt hun zo een vrije doorgang naar Aragón en Catalonië. In oktober begint Peter dan met het voorbereiden van de verdediging van Catalonië

 

 

== Aragonese Kruistocht ==

Hierop volgde er een oorlog van Filips III en zijn zoon [[Karel van Valois (1270-1325)|Karel van Valois]] met de steun van Jacobus II tegen Peter. Aanvankelijk hadden ze succes, maar eind [[1285]] veranderde dit. De Fransen ondervonden tegenslag, want Peter III's admiraal Roger van Lauria versloeg en vernielde de Franse vloot in de slag van Les Formigues. Tegelijkertijd werd het Franse kamp getroffen door een [[dysenterie]]-epidemie, die ook Filips trof. De Franse troonopvolger Filips begon hierop onderhandelingen met Peter voor vrije doorgang voor de koninklijke familie door de Pyreneeën. De Franse troepen kregen dit niet en werden gedecimeerd in de slag bij Col de Panissars. Filips III stierf op [[5 oktober]] in [[Perpignan]], de hoofdstad van Jacobus II, en werd begraven te [[Narbonne]]. Peter zelf stierf kort erna.

 

== Troubadour werken ==

Peter stierf te [[Vilafranca del Penedès]] op 2 november 1285, hetzelfde jaar als zijn twee koninklijke tegenstanders Karel en Filips. Hij werd begraven in het klooster van Santes Creus. Hij verkreeg absolutie op zijn sterfbed door te verklaren dat zijn veroveringen uitsluitend in de naam van familiale aanspraken geweest waren en nooit tegen de aanspraken van de Kerk gericht.

 

 

|-

|'''Overgrootouders'''

|-

|'''Grootouders'''

|-

|'''Ouders'''

|}