Abu al-Qasim (emir): verschil tussen versies

'''Abū l-Qāsim Alī ibn al-Hasan''' ([[Arabisch]]: ‏أبو القاسم علي بن الحسن, onbekend - 13 juli 982, [[Crotone (stad)|Crotone]]) was van 969 tot 982 [[Emiraat Sicilië|emir van Sicilië]] uit de dynastie van de [[Kalbiden]], die [[Sicilië]] van 948 tot 1053 regeerde.

Ahmad ibn Hassans zoon en opvolger Abu al-Qasim voerde een eigen koers, los van de Fatimiden in [[Caïro (stad)|Caïro]]. Doordat het Byzantijnse Rijk na de dood van keizer [[Johannes I Tzimiskes]] in 976 in een regeringscrisis terechtkwam, besloot al-Qasim de Byzantijnse bezittingen in Zuid-Italië aan te vallen. De emir stuitte echter op sterke tegenstand van [[Longobarden|Langobardische]] vorsten, zoals de hertog van [[Hertogdom Spoleto|Spoleto]]. Na jaren strijd kregen de [[Saracenen]] echter de overhand en besloot [[keizer Otto II]] van het [[Heilige Roomse Rijk]] een leger te sturen. In 982 veroverde dat leger [[Tarente (stad)|Tarente]] en marcheerde door [[Calabrië]], waar continu schermutselingen uitbraken met de troepen van Abu al-Qasim.

Op 13 juli 982 kwam het tot een [[Slag bij Crotone|veldslag bij Crotone]]. Het keizerlijke leger van Otto II boekte in het begin overwinningen en emir Abu al-Qasum overleed tijdens de gevechten. De Saracenen hadden echter de tijd om zich opnieuw te formeren en verrasten de troepen van Otto II, waarna de Saracenen de overwinning behaalden.