Slager (beroep): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Labels: Bewerking via mobiel Bewerking via mobiele website
Regel 10:
Het slagersberoep is een van de oudere [[ambacht (handwerk)|ambachten]]. Vroeger slachtten slagers de dieren zelf. Het doden gebeurde door met een hamer op de kop van het dier te slaan. Van dit slaan komt de naam 'slager' of 'slachter' vandaan. Vergelijkbaar waren er ook andere 'slaande' beroepen zoals [[olieslager]]s, [[touwslager]]s, [[hondenslager]]s en [[koperslager]]s.
 
Het onmiddellijk gevolg van dat slaan op het dier was niet de dood maar [[bewusteloosheid]], te vergelijken met de [[Knock-out (sport)|knock-out]] bij het boksen. Op dat letterlijk neerhalen van het dier volgde de eigenlijke doodsteek. De manier van de kop inslaan was regel bij zware [[varken (tam)|varkens]] en [[rund]]eren, behalve bij de gemakkelijker te overmeesteren en dus minder gevaarlijke kalveren. In 1875 werden naar Frans voorbeeld zogenaamde slachtmaskers geïntroduceerd in een Gents slachthuis, onder druk van de vereniging voor [[dierenbescherming]].<ref>Luc Devriese , [http://ugp.rug.nl/groniek/article/view/28832/26201 Slachters, slagers, vlees- of beenhouwers en charcutiers. Een historisch-linguïstische verkenning], Historisch Tijdschrift Groniek, 2015, cc-by-sa 3.0</ref>
 
Tot in de [[20e eeuw|twintigste eeuw]] kwam het ambacht van slager vaak voor in combinatie met [[Rieten dak|rietdekker]]. In de winter slachtte men het vee voor de boeren in de omgeving, en in de zomer ging men bij diezelfde boeren het dak op om het riet te vervangen. Zo had men in alle [[seizoen|seizoenen]] werk.